ترشح بیش‌ازحد بزاق میتواند برای شما مزاحمت ایجاد کند . در موارد جدی ، ممکن است باعث کاهش قابل‌توجه کیفیت زندگی فرد نیز بشود .
برای درمان موارد خفیف ، می‌توان از غذاها و بوهایی که بزاق را تحریک می‌کنند اجتناب کرد . همچنین با خوردن چای ، مریم‌گلی و زنجبیل می‌توان دهان را خشک‌تر کرده و تولید بزاق را کاهش داد .
ترشح خیلی زیاد بزاق میتواند نشانه مشکلات دهان و دندان مانند : عفونت یا بیماری نورون حرکتی باشد ، که در این صورت باید به پزشک مراجعه کنید .
درمان‌های خانگی
از مواد غذایی و بوهایی که باعث تولید بزاق می‌شوند دوری‌کنید . مصرف مواد غذایی مانند مرکبات ، مواد غذایی قندی و ترش را کاهش دهید ، زیرا این کار باعث فرستادن سیگنال به غده‌های براقی شما در جهت بیشتر کار کردن می‌شود . سعی کنید از هرگونه مواد غذایی و بویی مانند بوی غذا یا عطر که باعث تحریک کردن تولید براق می‌شود دوری‌کنید .
خوردن هرگونه غذایی میتواند باعث تحریک کردن دهان در جهت ترشح بزاق شود ، اما غذاهای ساده و خشک مانند کراکر ( چوب‌شور یا ترد ) یا نان تست میتواند به جذب بزاق اضافی ترشح‌شده کمک کند و یک نوع درمان سریع باشد .
اگر فردی در نزدیکی شما در حال آشپزی یا خوردن چیزی هست ، خود را با با چیزهای دیگر مشغول نگه‌دارید ، مثلاً در ذهنتان آهنگ بخوانید ، داستانی بنویسید یا با فردی چت کنید .
آب بیشتر بنوشید ، مخصوصاً اگر بزاق شما غلیظ است . ممکن است به نظر متناقض بیاید ، اما پر آب نگه‌داشتن بدن به نگهداری از غدد بیش‌فعال بزاقی کمک می‌کند . روزی 3.8 لیتر آب در روز بنوشید .
اگر بزاق شما غلیظ باشد ، دارای مقدار زیادی مخاط است ، نوشیدن آب بیشتر میتواند به رقیق کردن و ساده کردن قورت دادن بزاق به شما کمک کند . مصرف نکردن لبنیات نیز میتواند به جلوگیری از بزاق غلیظ کمک کند .
آدامس بجوید یا آب‌نبات بمکید . این کار میتواند به ریزش آب دهان اگر خفیف تا متوسط باشد به شما کمک کند ، مخصوصاً اگر غیرقابل‌کنترل باشد .
اگر شما دهان خود را مشغول نگه‌دارید ، کمتر تمایل به ریزش آب از دهان خواهید داشت . همیشه همراه خود آدامس یا آب‌نبات داشته باشید تا در صورت نیاز آن را مصرف کنید .
اگر نگران میزان قند مصرفی خود هستید از شکلات و آدامس بدون قند استفاده کنید .
آب انگور سیاه بنوشید . درزمانی که بزاق دهان شما زیاد ترشح می‌شود ، یک لیوان آب انگور سیاه بنوشید . اسید تانیک موجود در آب انگور سیاه میتواند باعث ایجاد احساس خشکی در دهان شما و کاهش تولید بزاق شود .
دیگر نوشیدنی‌های حاوی اسید تانیک شامل چای سیاه و سبز و قهوه می‌شود .
حواستان باشد که این نوشیدنی‌ها می‌توانند منجر به پوسیدگی دندان و لک شدن آنها شوند . حتماً روزی یک‌بار نخ دندان بکشید و 2 بار در روز مسواک بزنید . مسواک زدن میتواند به‌صورت موقت باعث کاهش تولید بزاق دهان شود .
درمان‌های طب سنتی را امتحان کنید . یک فنجان دم‌نوش مریم‌گلی یا زنجبیل میتواند به خشک‌کردن غدد بزاقی بیش‌فعال کمک کند . جویدن برگ‌های مریم‌گلی یا تکه‌ای از ریشه زنجبیل نیز میتواند کمک‌کننده باشد . همچنین از عصاره مریم‌گلی نیز می‌توانید استفاده کنید ، 15 الی 20 قطره عصاره را در یک لیوان آب ریخته و بنوشید .
دم‌نوش مریم‌گلی را می‌توانید از عطاری‌ها یا به‌صورت آنلاین خریداری نمایید . 1 عدد چای کیسه‌ای ، 1 قاشق غذاخوری مریم‌گلی تازه یا 1 قاشق چای‌خوری مریم‌گلی خشک‌شده را در یک لیوان ( 240 میلی‌لیتری ) آب داغ ریخته و بگذارید 3 تا 5 دقیقه بماند ، سپس بنوشید .
همیشه قبل از مصرف داروهای گیاهی با پزشک خود مشورت کنید .
اگر باردار هستید یا بچه شیر می‌دهید ، مریم‌گلی مصرف نکنید .
مصرف بیش از 15 گرم برگ مریم‌گلی یا 0.5 گرم عصاره روغن مریم‌گلی به ازای هر کیلوگرم وزن بدن ، میتواند منجر به افزایش تولید بزاق و دیگر عوارض ناخواسته شود .
مدیریت علت‌های ترشح زیاد بزاق
از وضعیت‌هایی که باعث تحریک حالت تهوع و استفراغ می‌شوند دوری‌کنید . افزایش بزاق دهان اغلب با حالت تهوع و استفراغ همراه است . اگر علت ترشح بزاق مربوط به حالت تهوع باشد ، بهتر است بنشینید و سعی کنید آرام باشید تا حالت تهوع از بین برود . از شرایطی که باعث ایجاد حالت تهوع در شما می‌شوند ، نت‌برداری کنید ( بنویسید ) و سعی کنید در آینده از آنها دوری‌کنید .
بوی تند ، رانندگی ، وسایل شهربازی ، نورهای روشن یا چشمک‌زن و گرمای زیاد از علت‌های شایع حالت تهوع است .
غذاهای ساده و بدون ادویه مانند : نان تست و کراکر می‌توانند باعث آرام کردن معده شما شوند .
اگر رفلاکس معده دارید ، ضد اسید معده بخورید . همچنین ممکن است ترشح بیش‌ازحد بزاق با رفلاکس معده مرتبط باشد ، یا زمانی که اسید معده به گلوی شما می‌رسد ، ترشح بیش از حد بزاق میگیرید .
اگر رفلاکس معده را تجربه کردید ، از خوردن مواد غذایی تند و اسیدی اجتناب کنید و داروهای بدون نیاز به نسخه ضد اسید معده ( شربت معده ) میل کنید .
حواستان باشد که ممکن است ضد اسیدها با جذب دیگر داروها تداخل داشته باشند ، بنابراین با داروساز خود قبل از مصرف آنها مشورت نمایید .
آیا مصرف دارو باعث افزایش بزاق دهان می‌شود ؟
داروهای ضد تشنج ، آرامش‌بخش‌ها ، ضدافسردگی‌ها و ضد کولینرژیک ها می‌توانند باعث ترشح بیش‌ازحد بزاق دهان شوند . اگر هر دارویی را به‌صورت مرتب مصرف می‌کنید با پزشک یا به‌صورت آنلاین عوارض آن را چک کنید .
به‌عنوان‌مثال بعضی از داروهایی که ممکن است باعث زیادی بزاق دهان شوند عبارت‌اند از : کلوزاپین ، پتاسیم کلرات ، ریسپریدون ، پیلوکارپین .
پزشک شما میتواند برای شما داروی جایگزین تجویز کند تا از عوارض این داروها دور بمانید و میزان بزاق دهان شما کنترل شود .
تمرین کنید تا قابلیت قورت دادن بزاق دهان را بهبود ببخشید . شما با تمرین دادن ماهیچه‌هایی که در قورت دادن درگیر هستند می‌توانید به جلوگیری از ریختن یا آویزان شدن آب دهان کمک کنید .
تکنیک‌هایی مانند مکیدن مایعات از طریق نی یا مکیدن از طریق نی برای برداشتن کشمش یا نخود و موارد مشابه ، میتواند به تقویت ماهیچه ها کمک کند .
ممکن است گفتاردرمانی نیز مؤثر باشد ، مخصوصاً اگر بیماری‌هایی مانند : بیماری نورون حرکتی ، بیماری‌های ماهیچه‌ای ، آسیب‌های حاد عصبی ، بیماری پارکینسون یا دیگر بیماری‌هایی که قورت دادن را دشوار می‌کنند را داشته باشید .
درمان‌های تخصصی
در مورد عفونت دهانی با پزشک خود صحبت کنید . از دندان‌درد گرفته تا عفونت لوزه‌ها می‌توانند باعث ایجاد مشکلات دهانی شده و منجر به افزایش ترشح بزاق دهان شوند . به پزشک یا دندان‌پزشک خود مراجعه کنید تا دهان شمارا معاینه کند .
کدام داروها برای درمان ترشح زیاد بزاق مؤثر هستند ؟
داروهایی با نام آنتی کولینرژیک هستند که می‌توانند با قطع کردن سیگنال‌هایی که باعث تولید بزاق می‌شوند ، به شما کمک کنند . آنها به‌صورت قرص‌های 0.5 گرم یا به‌صورت پچ ها ( برچسب‌ها ) که پشت گوش چسبیده می‌شوند ، در دسترس هستند . دز معمولی آنها 1 تا 3 قرص در روز یا 1 پچ به‌صورت روزانه است .
عوارض آنها معمولاً شامل :
- یبوست
- افزایش خشکی دهان
- کاهش ادرار
- سرگیجه
- گیجی
- حالت تهوع
- سردرد
- تاری دید
عوارض آنها برای برچسب‌های پوستی میتواند باعث تحریک شدن پوست یا خارش در محل زدن آن باشد . پچ های اسکوپولامین میتواند به کاهش جریان بزاق دهان کمک کند ، اما عوارض آن مشابه داروهای ضد کولینرژیک است .
با پزشک در مورد قطره چشم 1% آتروپین صحبت کنید . این دارو را می‌توان به‌صورت زیر زبانی برای کمک به خشک‌کردن محلی در دهان استفاده کرد .
آتروپین یک داروی ضد کولینرژیک است ، اما تا زمانی که در دزهای کم و از طریق دهان مصرف شود ، عوارض جانبی آن معمولاً کمتر خود را نشان می‌دهد .
داروهای مشابه شامل : هیوسین خوراکی ، آمی تریپتیلین خوراکی و ایپراتروپیوم برماید زیرزبانی می‌شود .
از بوتاکس کمک بگیرید . اگر دیگر درمان‌ها موفقیت‌آمیز نباشد ، ممکن است پزشک شما تزریق بوتاکس را به شما پیشنهاد دهد . از دستگاه سونوگرافی به‌عنوان راهنما و شناسایی استفاده می‌شود و پزشک با تزریق بوتاکس به‌صورت موقت عملکرد آنها را متوقف می‌کند .
تزریق بوتاکس نیازمند این است که هر 5 تا 6 ماه دوباره تجدید شود .
حتماً قبل از این کار به متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه کنید .
جراحی را به‌عنوان آخرین راه‌حل در نظر بگیرید . جراحی برداشتن غدد براقی نادر است و تنها درصورتی‌که ترشح زیاد بزاق و آمدن آب دهان فرد موردنظر کیفیت زندگی فرد را به‌طور قابل‌توجهی کاهش دهد پیشنهاد می‌شود . به‌عنوان‌مثال : خفگی برای فردی که دارای بعضی از بیماری ها است میتواند خطرناک باشد ، بنابراین ممکن است بهترین راه جراحی باشد که پزشک آن را تشخیص می‌دهد .
عموماً جراحی غدد براقی سریع و ساده است . بعضی از جراحی‌ها فقط نیازمند بیهوشی بوده و در بقیه شرایط شما به هوش بوده و با بی‌حسی موضعی عمل را انجام می‌دهند .