سنگ‌های لوزه یا به عبارتی تانسیلیت ، رسوبات کوچک سفیدرنگی هستند که در حفره‌های لوزه‌ها دیده می‌شوند. این سنگ‌ها در اثر تجمع مواد غذایی در حفرات لوزه‌ها به وجود می‌آیند؛ باکتری‌ها از این مواد تغذیه کرده و شروع به هضم کردن آن‌ها می‌کنند تا زمانی که این ذرات تبدیل به رسوبات بدبو و آزاردهنده‌ای که همگی می‌دانیم می‌شوند. افرادی که حفرات لوزه‌ای عمیقی دارند معمولاً به این عارضه دچار می‌شوند. اگرچه این ذرات به‌طور مرتب در هنگام سرفه کردن و غذا خوردن از لوزه‌ها جدا می‌شوند و اغلب نیازی به مداخله پزشکی یا خانگی ندارند، اما روش‌های مختلفی برای از بین بردن این رسوبات و جلوگیری از عود مجدد آن‌ها وجود دارد.
برداشتن سنگ لوزه در خانه
گوش پاک‌کن و سایر وسایل ضروری را جمع‌آوری کنید.
وسایل موردنیاز :
- گوش پاک‌کن
- مسواک
- آینه
- چراغ‌قوه یا هر نوع چراغی که به کمک آن بتوانید نور را هدایت کنید.
- آب جاری
به سمت گلوی خود نور بتابانید. دهان خود را بازکرده و به درون دهان خود نور بتابانید. این کار را در مقابل آینه انجام دهید تا بتوانید سنگ‌های لوزه را پیدا کنید.
لوزه‌های خود را به سمت جلو حرکت دهید. درحالی‌که زبان خود را بیرون آورده‌اید، عضلات گلوی خود را به هم نزدیک و از هم دور کنید. بگویید “آااا” و عضلات پشتی گلوی خود را منقبض کنید. این کار را درحالی‌که نفس خود را حبس کرده‌اید انجام دهید ( مانند زمانیکه دارید آب قرقره می‌کنید ). با این عمل لوزه‌ها به جلو فشار داده‌شده و بهتر می‌توانید سنگ‌ها و رسوبات را ببینید.
گوش پاک‌کن را آماده کنید. شیر آب را بازکرده و گوش پاک‌کن را مرطوب کنید. با این کار گوش پاک‌کن نرم‌تر شده و گلوی شمارا کمتر تحریک می‌کند. گوش پاک‌کن را جایی قرار ندهید تا آلوده نشود. مراقب باشید تا گوش پاک‌کن با سطوح آلوده مانند دست‌هایتان کمتر تماس داشته باشد. پس از برداشتن سنگ‌ها، گوش پاک‌کن را بدون آنکه با سطح سینک تماس پیدا کند تکان داده تا رسوبات از آن جدا شوند، همچنین می‌توانید به کمک یک دستمال‌کاغذی تمیز این ذرات را از روی آن پاک‌کنید. اگر گوش پاک‌کن با سطح سینک یا جای دیگری تماس پیدا کرد، از گوش پاک‌کن دیگری استفاده کنید.
گوش پاک‌کن را به‌آرامی به سنگ‌های حفرات لوزه تماس دهید. گوش پاک‌کن را کمی به رسوبات فشار داده تا به آن بچسبند، سپس آن‌ها را از دهان خود خارج کنید.
این کار را به‌آرامی انجام دهید تا باعث خونریزی نشود. اگرچه معمولاً مقدار کمی خونریزی اتفاق می‌افتد اما تا جایی که امکان دارد از وقوع آن جلوگیری کنید. بریدگی‌ها و زخم‌های ایجادشده به‌راحتی توسط باکتری‌های دهانی عامل سنگ‌های لوزه عفونی می‌شوند.
در صورت خونریزی ، دهان خود را با آب بشویید و به‌محض متوقف شدن خونریزی، زبان و دندان‌های خود را مسواک بزنید.
دهان خود را چندین بار با آب شستشو دهید. پس از شستشو به سراغ سنگ بعدی بروید. دهان خود را خصوصاً زمانی که احساس می‌کنید بزاقتان حالت چسبنده پیداکرده است با آب بشویید، این اتفاق زمانی می‌افتد که چیزی با گلو تماس پیدا کند. زمانی که بزاق چسبناک می‌شود آب بنوشید تا رقیق‌تر گردد.
بررسی کنید تا هیچ‌گونه سنگ لوزه‌ای باقی نماند. زمانی که تمامی سنگ‌های دیده‌شده را از لوزه‌ها خارج کردید، انگشت شست خود را به زیر آرواره قرار داده و انگشت اشاره خود را ( در صورت تمیز بودن) به سمت حفره لوزه‌ها فروببرید و آن‌ها را به‌آرامی فشار دهید ( مانند فشار دادن تیوب خمیردندان) تا سایر سنگ‌های باقی‌مانده بیرون آیند. اگر سنگی بیرون نیامد گمان نکنید که وجود ندارد. برخی از حفرات بسیار عمیق هستند و بیرون آوردن سنگ‌ها از آن‌ها کار دشواری است.
سنگ‌هایی که به‌سختی بیرون می‌آیند را با دقت خارج کنید. سنگ‌هایی را که در نواحی عمیق لوزه‌ها قرار دارند را نمی‌توان به‌راحتی با کمک گوش پاک‌کن بیرون آورید. بر این کار پافشاری نکنید چون باعث خونریزی می‌شود. با پشت مسواک خود بر روی حفره لوزه‌ها کمی فشار دهید تا سنگ نرم شده و بیرون بیاید، سپس آن را به کمک گوش پاک‌کن یا مسواک از دهان خارج کنید.
اگر همچنان نتوانستید سنگ‌ها را خارج کنید، به مدت چند روز دهان‌شویه قرقره کرده و مجدداً امتحان کنید.
اگر بازهم نتیجه نداد می‌توانید از یک دستگاه شستشو دهنده دهان استفاده کنید. چنانچه این کار هم اثربخش نبود فشار آب دستگاه را کمی بالا ببرید.
به خاطر داشته باشید که برخی از افراد در صورت تماس چیزی با لوزه‌هایشان، اوق‌های حلقی شدیدی می‌زنند.
روش دوم از بین بردن سنگ لوزه
یک دستگاه شستشو دهنده دهان تهیه کنید. از دستگاه‌های شستشو دهنده مانند جرم‌گیرهای آبی می‌توان برای خارج کردن سنگ‌های حفره‌های لوزه استفاده کرد. قبل از خریدن دستگاه آن را به‌طور اجمالی تست کنید، اگر فشار آب دستگاه زیاد است و به لوزه‌ها آسیب می‌رساند، از آن برای بیرون آوردن سنگ‌ها استفاده نکنید.
دستگاه شستشو دهنده را بر روی پایین‌ترین درجه فشار آب تنظیم کنید. دستگاه را به داخل دهان برده بطوریکه با سنگ‌های لوزه تماس پیدا نکند، سپس آن را درحالی‌که بر روی پایین‌ترین درجه فشار آب تنظیم کرده‌اید، روشن کنید. جریان آب را به سمت سنگ‌های لوزه قابل‌مشاهده هدایت کرده و تا زمانی که سنگ از روی دهانه لوزه جدا شود ، به اینکار ادامه دهید.
سنگ‌های لوزه خود را با کمک گوش پاک‌کن یا مسواک خارج کنید. اگر به کمک دستگاه‌های شستشو دهنده سنگ‌های لوزه نرم شدند ولی از حفرات خارج نشدند، می‌توانید با جرم‌گیرهای آبی، گوش پاک‌کن یا پشت مسواک آن‌ها را بیرون آورید.
این مراحل را برای تمامی سنگ‌های قابل‌مشاهده تکرار کنید. به یاد داشته باشید زمانی که از جریان آب برای بیرون آوردن سنگ‌ها استفاده می‌کنید این کار را با ملایمت انجام دهید.
جلوگیری از سنگ لوزه
پس از صرف غذا، دهان‌شویه قرقره کنید. ازآنجایی‌که سنگ‌های لوزه اغلب پس از محصور شدن ذرات غذایی در حفره‌های لوزه تشکیل می‌شوند، برای احتیاط بهتر است پس از غذا خوردن ، دهان‌شویه قرقره شود. دهان‌شویه‌ها نه‌تنها باعث سلامت دندان و لثه‌های شما می‌شوند، بلکه از به وجود آمدن سنگ‌های لوزه توسط باکتری‌ها نیز جلوگیری می‌کنند.
مراقب باشید که حتما از دهان‌شویه‌های فاقد الکل استفاده کنید.
از آب گرم و نمک استفاده کنید. یک قاشق چای‌خوری نمک را با ۱۸۰ میلی لیتر آب ترکیب کرده، هم بزنید تا کاملاً مخلوط شود. سر خود را به عقب خم کرده و آب‌نمک را قرقره کنید. آب‌نمک ضمن اینکه میتواند هرگونه ناراحتی ناشی از التهاب لوزه‌ها را تسکین دهد ، بلکه میتواند از تشکیل سنگ‌های لوزه جلوگیری کند، ذرات غذایی را نیز از حفره‌های لوزه خارج خواهد کرد.
از دهان‌شویه‌های اکسیژنه غافل نشوید. دهان‌شویه‌های اکسیژنه دارای دی‌اکسید کلر و ترکیبات زینک طبیعی هستند. اکسیژن به‌تنهایی مانع از رشد باکتری‌ها می‌شود و بدین ترتیب محلول‌های اکسیژنه را برای درمان و جلوگیری از تشکیل سنگ‌های لوزه مفید واقع می‌سازد.
دهان‌شویه‌های اکسیژنه بسیار قوی هستند ، بنابراین باید فقط یک یا دو بار در هفته استفاده شود تا از مصرف بیش‌ازحد آن جلوگیری شود. در برنامه شستشوی دهانی خود دهان‌شویه‌های اکسیژنه را وارد کنید.
درمان پزشکی سنگ لوزه
در رابطه با لوزه‌برداری (تانسیلکتومی) با پزشک خود مشورت کنید. لوزه‌برداری یکی از روش‌های به نسبت ساده و مؤثر در درمان سنگ لوزه است. این روش نسبتاً کم‌خطر بوده و دوره بهبودی کوتاهی دارد و گلودرد و خونریزی ازجمله عوارض شایع آن محسوب می‌شوند.
چنانچه پزشک شما در مورد سابقه پزشکی‌تان، سن و سایر عوامل نگران باشد، راه درمانی دیگری را به شما توصیه خواهد کرد.
به خاطر داشته باشید که لوزه‌برداری برای افرادی توصیه می‌شود که سنگ‌های لوزه عود شونده، سفت‌وسخت یا پیچیده‌ای داشته باشند.
شما همچنین می‌توانید از پزشک خود درخواست کنید که سنگ‌های لوزه‌تان را بردارد. او این کار را با کمک وسایل مخصوصی انجام می‌دهد.
برای درمان سنگ‌های لوزه‌ای سخت و مقاوم یک دوره آنتی‌بیوتیک استفاده کنید. از آنتی‌بیوتیک‌های متفاوتی مانند پنی‌سیلین و اریترومایسین برای درمان سنگ‌های لوزه استفاده می‌شود ، اما این داروها نمی‌توانند علت اصلی تشکیل این سنگ‌ها را که محصور شدن ذرات غذایی در حفره‌های لوزه هستند، از بین ببرند.
این عارضه ممکن است برگشت‌پذیر باشد و آنتی‌بیوتیک‌ها احتمالاً عوارض جانبی مضری خواهند داشت. بسیاری از آنتی‌بیوتیک‌ها باعث از بین رفتن باکتری‌های مفید دهان و دستگاه گوارش که برای مبارزه با باکتری‌های بیماری‌زا موردنیاز هستند، می‌شوند.
در مورد لیزر درمانی پرس‌وجو کنید. بافت‌هایی که حفره‌های عمیق لوزه‌ها را تشکیل می‌دهند می‌توانند توسط لیزر برداشته شوند. لیزر سطح لوزه‌ها را صاف‌کرده و حفره‌ها و دهانه‌ها را از بین می‌برد. اگرچه این روش نیز عوارض خاص خود را دارد.
){kind=link}
بدون دیدگاه