همه چیز درباره میکروب معده یا هلیکوباکتر پیلوری ( با عکس )

بسیاری از مردم از شنیدن این امر که تعداد باکتری های بدن ما تا ۱۰ برابر بیشتر از تعداد سلول های آن است حیرت زده می شوند. تعداد عمده این باکتری ها بخشی از یک اجتماع زیستی به نام «میکروبیوم» هستند که برای سلامتی تمامی انسان ها ضروری‌ست. میکروبیوم می تواند سلامت کلی و وزن بدن را تحت تاثیر قرار دهد. میکروبیوم علاوه بر این می تواند ریسک بیماری هایی همچون بیماری قلبی، دیابت، اضافه وزن و سکته را تعیین کند. اما باکتری ها می توانند عفونت های مختلفی ایجاد کنند که برای سلامتی انسان مضر است. هلیکوباکتر پیلوری جزو باکتری هاییست که می تواند در معده و ابتدای روده کوچک و دوازدهه زخم ایجاد کند. پیلوری افراد زیادی را مبتلا کرده و می تواند معده افراد متعددی را نیز زخمی کند. هرچند که قبلا محققان بر این باور بودند که زخم های معده ناشی از استرس، غذای تند، الکل و سیگار اند، اما در واقع بیشتر این زخم ها توسط همین باکتری ها به وجود می آیند.

از مواد طبیعی اثبات شده و موثر استفاده کنید : 

آب «کرنبِری» بنوشید. اینگونه به نظر می رسد که آب میوه‌ی کرنبری مانع از چسبیدن این باکتری ها به معده می شود. یکی از تحقیقات انجام شده، نوشیدن روزانه ۲۵۰ میلی لیتر آب کرنبری را پیشنهاد می کند. این تحقیق پس از ۹۰ روز تنها ۱۴% نرخ موفقیت داشت، بنابراین شاید استفاده از روش های دیگر درمان نیز ضروری باشد.

شیرین بیان مصرف کنید. شیرین بیان یکی از دارو های طبیعی زخم معده در طب هند، چین و کامپو است. هرچند که در این زمینه به تحقیقات بیشتری نیاز است، اما آزمایشات انجام شده بر روی انسان و حیوان نتایج مثبتی به همراه داشته. این ماده از چسبیدن باکتری ها به معده جلوگیری می کند، بنابراین مصرف آن در مراحل اولیه عفونت توصیه می شود.

یکی از ترکیبات شیرین بیان به افزایش فشار خون نسبت داده شده است. شما می تواند یک قرص طبیعی به نام DGL را خریداری کنید، که فاقد این ترکیب است.

به عنوان روش پیشگیری، عادت های سالم بهداشتی را در پیش بگیرید. برای به حداقل رساندن ریسک ابتلا به هلیکوباکتر پیلوری، دست ها و ظروف آشپزی و غذا خوری را به دقت بشویید. از آب گرم و کف دار برای شستشو استفاده کنید. از لوازم غذا خوری سایرین استفاده نکنید و کسی که برای شما غذا میپزد را نیز ملزم به رعایت بهداشت کنید. تمامی میوه ها و سبزیجات را قبل از مصرف با آب گرم و کف و یا مواد شوینده مخصوص میوه و سبزی شستشو داده و به خوبی آبکشی کنید.

دارو های طبیعی با مزیت های احتمالی نیز مصرف کنید : 

محدودیت های دارو های طبیعی را بشناسید. دارو های طبیعی مقابله با پیلوری بر اساس یک رژیم غذایی مغذی، استفاده از اصول اولیه بهداشتی، استفاده از دارو های گیاهی، باکتری های پروبیوتیک و سایر مکمل هاست. این روش های برای درمان پیلوری اثبات نشده‌اند، اما می توانند در پیشگیری و یا درمان عفونت مفید باشند. این راهبرد ها می توانند در کاهش علایم احتمالی عفونت نیز موثر باشند.

مواد پروبیوتیک مصرف کنید. مواد پروبیوتیک منبع باکتری های «خوب» و مخمر های مفید یافت شده در میکروبیوم بدن هستند. باکتری های پروبیوتیک شامل لاکتوباسیلوس، اسیدوفیلوس، بیفیدوباکتر، و مخمر «ساکارومایسز بولاردی» هستند. شما می توانند این مواد را به صورت مکمل و با رعایت دستورالعمل های شرکت سازنده و یا در غذا های طبیعی مصرف کنید. شواهد اولیه نشان می دهد که این مواد می توانند در مبارزه با پیلوری مفید واقع شوند.

منابع غذایی حاوی مواد پروبیوتیک شامل غذا های تخمیر شده همچون کفیر، ساورکراوت، خیارشور، کامبوچا، تمپه، کیمچی و غذاهایی همچون ماست، سوپ میسو، پوی، آسپاراگوس، تره فرنگی و پیاز هستند. این غذا ها را حداقل ۲ تا ۳ بار در هفته مصرف کنید.

۲ الی ۳ بار در هفته نیز می توانید مواد پریبیوتیک را در رژیم غذایی خود بگنجانید. این مواد با فراهم ساختن غذا برای باکتری ها، به باکتری های مفید سیستم گوارش کمک می کنند. غذاهای پریبیوتیک شامل غلات کامل، پیاز، موز، سیر، عسل، کنگر فرنگی و تره فرنگی هستند.

گیاهان دارویی خوراکی را امتحان کنید. بسیاری از دارو های گیاهی دارای خواص آنتی بیوتیک (ضد باکتری) هستند. گیاهان زیر در آزمایشگاه منجر به کاهش رشد پیلوری شده‌اند. البته این لیست با یک لیست کامل از داروی قطعی مبارزه با عفونت بسیار فاصله دارد، اما امتحان کردن آن نیز می تواند مثبت باشد.

زنجبیل، که می تواند برای بهبود زخم نیز مفید باشد

آویشن، که خواص آنتی باکتریایی عمومی دارد

زردچوبه، کاری

پونه کوهی

دارچبن

استفاده از مکمل های جینسینگ قرمز کره‌ای را مد نظر بگیرید. در معالجه حیوانات آزمایشگاهی، جینسینگ قرمز کره‌ای خواص ضد پیلوری مثبتی داشته است. جینسینگ قرمز با جینسینگ آمریکایی تفاوت داشته و کاربرد های متنوعی دارد. در حالیکه بسیاری از مردم جینسینگ را به خاطر افزایش عملکرد ذهنی و توانایی جنسی شناخته‌اند، این گیاه علاوه بر این قند خون را نیز کاهش داده، ضربان قلب را افزایش می دهد و می تواند منجر به افزایش یا کاهش فشار خون شود. اگر به استفاده از جینسینگ قرمز علاقمند هستید، نخست با یک متخصص و یا پزشک مشورت کنید.

مصرف سایر غذا های مفید دیگر را نیز امتحان کنید. تحقیقات نشان داده اند که چای سبز، شراب قرمز و عسل مانوکا نیز دارای خواص ضد باکتریایی برای مقابله با پیلوری هستند. هرچند که بیشتر این تحقیقات در محیط آزمایشگاهی و بر روی حیوانات انجام شده اند، بنابراین اطلاعاتی برای دُز مصرف انسانی در دسترس نیست. احتمالا گنجاندن چای سبز و عسل مانوکا در رژیم غذایی مفید باشد، اما شراب قرمز نیز باید در مقادیر معتدل مصرف شود. این موارد می توانند در بهبود عفونت موثر باشند.

رژیم غذایی مغذی داشته باشید. ارتباط محکمی میان تغذیه و هلیکوباکتر پیلوری وجود ندارد. با این وجود اصول بهداشت طبیعی مصرف غذا های کامل و پردازش نشده را برای حفظ سلامتی کلی بدن پیشنهاد می کنند زیرا که چنین رژیم غذایی می تواند سیستم ایمنی بدن و میکروبیوم آن را بهبود بخشد.

پروتئین با کیفیت:

مقادیر متوسط یا کم گوشت قرمز (ترجیحا از گاو چمن خوار)

مقادیر متوسط گوشت بدون پوست ماکیان

مقادیر متوسط یا کم گوشت خوک

مقادیر متوسط یا بالای ماهی

میوه و سبزی تازه (در رنگ های متنوع):

جوانه بروکلی می تواند در درمان پیلوری مفید باشد، اما این نتیجه تنها در یک تحقیق و با حضور ۹ بیمار آزمایش شده.

لوبیا ها

کربوهیدرات های پیچیده موجود در:

سبزیجات

غذاهای غلات کامل

غلاتی همچون برنج قهوه‌ای و کینوآ

انواع لوبیا

مصرف غذا های پردازش شده و بسته بندی شده را به حداقل برسانید. هرچند که مقوله تغذیه به سادگی «طبیعی در مقابل مصنوعی» نیست، اما بیشتر غذا های پردازش شده ارزش غذایی پایین تری دارند و ممکن است حاوی موادی با عوارض جانبی منفی باشند (گاها ممکن است پاسخ ایمنی بدن را سرکوب کنند). دوری از چنین غذاهایی احتمالا سلامت کلی بدن را بهبود می بخشد، اما این کار احتمالا تاثیر مستقیمی بر روی پیلوری ندارد.

برای بررسی پردازش شده بودن و یا بسته بندی شده بودن یک محصول، لیست ترکیبات آن را مطالعه کنید. هر چقدر این لیست طولانی تر باشد، غذا پردازش شده تر است. معمولا غذا های پردازش شده در قفسه های میانی فروشگاه های زنجیره‌ای یافت می شوند. غذا های کمتر پردازش شد معمولا در راهرو های بیرونی یافت شده و شامل لوبیا های خشک، میوه و سبزیجات تازه، برنج قهوه‌ای، غذا های فله‌ای و غذا های یک ترکیبی هستند.

از غذا های آماده و سریع دوری کنید. این غذا ها به شدت پردازش شده‌اند و حاوی مواد نگهدارنده و مواد غیر غذایی هستند.

روش های متعدد را ترکیب کنید. ممکن است با ترکیب چندین مورد از روش های مذکور شاهد بهبود بیشتری در سلامت بدن خود باشید. اگر از ترکیب غذای بهتر، استفاده از گیاهان دارویی و ادویه جات معرفی شده، مصرف غذا های تخمیر شده و استفاده از مکمل های پروبیوتیک استفاده کنید، بدنی سلام تر خواهید داشت و ممکن است عفونت پیلوری نیز درمان شود.

۲ الی ۳ ماه پس از امتحان کردن این روش ها به پزشک مراجعه کنید تا مطمئن شوید عفونت از بین رفته است. در این زمان می توانید استفاده از آنتی بیوتیک ها و دارو های پایین آورنده اسید که توسط پزشک برای‌تان تجویز شده است را مد نظر داشته باشید. همواره گزینه های موجود را با پزشک متخصص در میان بگذارید و آزمایشات لازم را به عمل آورید تا مطمئن شوید که با عفونت هلیکوباکتر پیلوری مواجه هستید.

با پزشک خود تماس بگیرید. اگر این روش ها باعث بهبود وضعیت کلی بدن شما نشد و یا دچار درد های شدید شکمی، ادرار خونی (ادرار تیره و قهوه‌ای)، استفراغ خونی یا تیره، یا استفراغ مشابه با پودر قهوه شدید، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید. موارد گفته شده ممکن است علایم مشکلات جدی تر باشند.

روش های رایج مورد استفاده و غیر موثر را بدانید :

انتظار نداشته باشید آب مشکل را حل کند. مصرف آب عفونت پیلوری یا زخم های مشابه را درمان نمی کند. زخم های معده به دلیل کمبود آب ایجاد نمی شوند.

به سیر دل نبندید. مطالعات انجام شده هیچ رابطه‌ای میان سیر و درمان پیلوری و سرطان های شکمی کشف نکرده‌ است.

شنبلیله را از سبد دارویی خود خارج کنید. حداقل برای درمان این بیماری، شنبلیله هیچ تاثیری ندارد.

بدانید کدام روش های درمان بر اساس شواهد بنا نشده اند. درمان های خانگی زیر ظاهرا بر اساس شواهد به وجود نیامده‌اند. احتمالا این موارد نیز همانند سایر اقلام موجود در آشپزخانه بی تاثیر باشند. موادی مانند :

فلفل کایِن

عرقچین بایکال (اگر بهرحال میخواهید از این روش درمانی بهره بگیرید، نخست با یک پزشک متخصص مشورت کنید. این گیاه می تواند سرعت لخته شدن خون را کاهش دهد، قند خون را تغییر دهد و فشار خون را نیز پایین بیاورد)

درمان های دارویی را امتحان کنید : 

آنتی بیوتیک مصرف کنید. اگر پزشک تشخیص دهد شما به عفونت پیلوری مبتلا هستید، شاید از شما بخواهد برای مبارزه با عفونت آنتی بیوتیک مصرف کنید. احتمالا پزشک توصیه می کند به مدت ۲ یا ۳ هفته و بسته به پاسخ بدن شما به آنتی بیوتیک، روزانه ۲ یا چند قرص آنتی بیوتیک مصرف کنید.

آموکسیسیلین، کلاریترومایسین، مترونیدازول و تتراسایکلین جزو آنتی بیوتیک های رایج هستند.

دارو های کاهش دهنده اسید را امتحان کنید. دارو هایی (همچون PPI ها) که سطوح اسید را کاهش می دهند، یا دارو هایی همچون دسته H2 معمولا در کنار آنتی بیوتیک ها تجویز می شوند. کاهش سطوح اسید معده، محیط رشد باکتری ها را نامطلوب کرده در حالیکه آنتی بیوتیک ها آنها را نابود می کنند.

از محلول بیسموت استفاده کنید. علاوه بر دارو های کاهنده اسید و آنتی بیوتیک ها، پزشک ممکن است برای شما یک محلول بیسموت همچون بیسموت سابسالیسیلات (یا همان پپتو بیسمول) نیز تجویز کند. محلول های بیسموتی همچون پپتو بیسمول نمی توانند به خودی خود باکتری ها را نابود کنند، اما در ترکیب با آنتی بیوتیک ها و دارو های کاهنده اسید می توانند مفید واقع شوند.

حدود ۷۰ الی ۸۵% کسانی که از این سه روش دارویی استفاده کرده‌اند، پس از پایان دوره درمان هیچ نشانی از عفونت پیلوری نداشته اند. ترکیبات متنوع دیگری از دو آنتی بیوتیک، یک محلول بیسموت و یک داروی کاهنده اسید برای این منظور وجود دارد. بنابراین با پزشک خود در این باره صحبت کنید.

هلیکوباکتر پیلوری را بیشتر بشناسید : 

بدانید هلیکوباکتر پیلوری چگونه باعث ایجاد زخم می شود. پیلوری دیواره معده، که در حالت عادی از اسید های ضروری معده در برابر بافت معده محافظت می کند را تخریب می کند. هنگامی که این دیواره از بین رفت، اسید معده عملا بافت معده و دوازدهه را هضم کرده و می تواند به ایجاد سوراخ ها و یا زخم هایی خونین و دردناک منجر شود.

این خونریزی ها می تواند منجر به کم خونی، خستگی، ضعف و درد متعاقب شود.

هلیکوباکتر پیلوری با یک نوع سرطان معده و لنفوم بافت لنفاوی مرتبط با مخاط (مالت) مرتبط است. این عفونت با کاهش ریسک یک نوع دیگر از سرطان معده و سرطان مری ارتباط دارد.

بدانید چگونه ممکن است به پیلوری مبتلا شوید. ممکن است شما به دلیل مصرف غذا و آب آلوده، استفاده از لوازم غذا خوری آلوده و یا ارتباط با مایعات بدنی افراد مبتلا، به این باکتری مبتلا شوید. برای مثال اگر شما از چنگال و یا قاشق کسی که مبتلا شده استفاده کنید، احتمال دارد خودتان نیز به این باکتری مبتلا شوید.

باکتری های پیلوری همه جا هستند. این باکتری ممکن است در بدن دو سوم از جمعیت جهان و حتی بدن کودکان نیز یافت شود. نرخ ابتلا در کشور های در حال توسعه نسبت به کشور های توسعه یافته بیشتر است.

برای جلوگیری از وقوع عفونت، قبل از غذا خوردن دستان خود را بشویید، به ویژه پس از رفتن به توالت. تنها از منابع تمیز و ایمن آب بنوشید و مطمئن شوید غذای‌تان با رعایت اصول بهداشتی تهیه شده است.

احتمالا نتوان به صورت کامل از این باکتری دوری جست، اما می توان احتمال ابتلا به آن را کاهش داد. اگر درست غذا بخورید و سلامت بدن را حفظ کنید، سیستم ایمنی احتمالا در شرایط خوبی خواهد بود و می تواند با عفونت مقابله کند.

علایم اولیه هلیکوباکتر پیلوری را بشناسید. عفونت های اولیه‌ی ناشی از پیلوری ممکن است کاملا بدون درد و عوارض باشد. در واقع ممکن است اگر آزمایشات مربوطه را انجام ندهید، هیچگاه از وجود این عفونت در بدن خود مطلع نشوید. علایم این باکتری ممکن است شامل:

درد و یا حس سوزش در شکم، که ممکن است در زمان گرسنگی بدتر شود

حالت تهوع

آروغ زدن و داشتن ریفلکس

کاهش اشتها

نفخ

کاهش وزن بدون داشتن رژیم قبلی

برای تشخیص هلیکوباکتر پیلوری آزمایش دهید. پزشک می تواند از روی علایم و آزمایش های مختلف، ابتلا به پیلوری را تشخیص دهد.

آزمایش تنفسی اوره یکی از بهترین راه ها برای تشخیص هلیکوباکتر پیلوری است

در این آزمایش از شما میخواند تا یک محلول را بنوشید. این محلول می تواند بسته به نوع آزمایش، اندکی رادیو اکتیو و یا غیر رادیو اکتیو باشد. پس از مدت کوتاهی، بازدم شما برای وجود اوره آزمایش می شود. اوره و آمونیاک به عنوان مواد فرعی حاصل از متابولیسم میکروبی تولید می شوند و می توانند نشانگر وجود هلیکوباکتر پیلوری باشند.

آزمایش ادرار نیز می تواند برای وجود مواد نشات گرفته از باکتری مورد استفاده قرار گیرد.

در موارد نادر، پزشک ممکن است بیوپسی معده و در نهایت آزمایش آن برای وجود پیلوری را برای‌تان تجویز کند. معمولا در صورت داشتن شک از سرطان بیوپسی تجویز می شود، اما بیوپسی قابل اطمینان ترین روش برای تشخیص بیماری‌ست و توسط پزشکان متعددی مورد استفاده قرار می گیرد.