بلند کردن و حمل کودک نیاز به حداکثر مراقبت دارد، این موضوع حتی در مورد کسانی که به‌راحتی از عهده این کار برمی‌آیند نیز صدق می‌کند. حتی افرادی که فکر می‌کنند این کار را به‌درستی انجام می‌دهند، ممکن است نوزاد خود را به روش صحیحی بغل نکنند. یادگیری اصول صحیح بغل کردن و حمل نوزاد، موجب امنیت شما و فرزندتان خواهد شد. هرچه بیشتر کودک خود را بغل کنید، عضلاتتان قوی‌تر و انجام این عمل آسان‌تر خواهد شد.
بغل کردن نوزاد
با کمک پاهای خود بلند شوید. معمولاً ممکن است برای بلند کردن کودکتان، از کمر خم شوید، به‌ویژه اگر کودکتان در سطحی پایین‌تر از شما قرارگرفته باشد. قبل از بلند کردن نوزاد، برای پایین رفتن، زانوهای خود را خم‌کنید. با خم کردن زانوها، وزن از روی کمر برداشته‌شده و فشار کمتری به آن وارد می‌شود.
خم کردن زانوها خصوصاً اگر به‌تازگی زایمان کرده‌اید، بسیار اهمیت دارد. پاهای شما بسیار قوی‌تر از کمرتان هستند.
زمانی که فرزند خود را بلند می‌کنید، پاها و زانوهایتان باید به‌اندازه عرض شانه‌هایتان باز باشند.
اگر برای بلند کردن نوزاد خود باید به فرم اسکوات بایستید، باسن خود را به عقب برده و پشت خود را صاف نگه‌دارید.
اگر عمل سزارین انجام داده‌اید تا زمان بهبودی کاملتان نیاز دارید تا کسی نوزادتان را بلند کرده و در آغوش شما قرار دهد.
مراقب سر فرزندتان باشید. یک دست خود را زیر سر نوزادتان گذاشته و دست دیگر را زیر باسن او قرار دهید. زمانی که او را محکم گرفتید، او را به سمت سینه‌تان بالا بیاورید. همیشه قبل از اینکه بلند شوید، نوزاد را در سینه خود بگیرید.
به دلیل اینکه عضلات گردن نوزادان به‌طور کامل تکامل نیافته‌اند، مراقب از سر آن‌ها بسیار اهمیت دارد.
مراقب باشید که به نواحی نرم سر فرزندتان فشار نیاورید.
اگر نوزادتان در قنداق یا پتو پیچیده شده است، به همان شیوه ذکرشده از او مراقبت کنید.
برای بلند کردن، به‌جای مچ دست از کف دستانتان استفاده کنید. بلند کردن نوزاد می‌تواند منجر به کشیده شدن مچ دست شود.
انگشت شست خود را به دستتان بچسبانید. فاصله گرفتن انگشت شست با دستتان باعث کشیده شدن تاندون‌های کنترل‌کننده این انگشت می‌شود.
نوزادان معمولاً در حدود سه یا چهارماهگی می‌توانند سر خود را با حداقل حمایت بالا نگه‌دارند.
از تکنیک سه مرحله‌ای استفاده کنید. این تکنیک مناسب زمانی است که می‌خواهید کودک خود را از روی زمین بلند کنید. یک پای خود را کنار نوزاد خود قرار دهید و خود را به سمت یکی از زانوها پایین بیاورید. مطمئن شوید که کودکتان به زانویی که روی زمین است نزدیک باشد. کودک را از سمت زانو به وسط ران خود بیاورید و او را تا ران پای دیگرتان بلند کنید. هردو بازوی خود را زیر نوزاد قرار داده و او را به سینه خود نزدیک کنید.
هنگام انجام این تکنیک، کمر خود را صاف و سرتان را روبه‌جلو نگه‌دارید.
برای حفاظت از کمرتان، حتماً موقع خم شدن لگن خود را عقب ببرید.
از تکنیک محوری استفاده کنید. این تکنیک مناسب زمانی است که کودک خود را بلند کرده‌اید و نیاز دارید که بچرخید. کودک خود را به همان روش معمول بلند کنید و او را نزدیک بدن خود نگه‌دارید. پای جلویی خود را به‌اندازه ۹۰ درجه در جهتی که می‌خواهید حرکت کنید، بچرخانید. پای دیگرتان را به سمت پای جلویی خود بیاورید.
به‌جای چرخاندن بدنتان، پاهایتان را حرکت دهید. اگر به‌جای تغییر جهت دادن پاهایتان، بالاتنه خود را بچرخانید، به کمرتان آسیب وارد خواهد شد.
سعی کنید سریع تغییر جهت ندهید. با سرعت آهسته و کنترل‌شده بچرخید.
برای حفاظت از لگن و کمر کودکتان، او را گهواره وار در آغوش بگیرید. سر کودک را روی سینه خود بگذارید و برای محافظت از گردن او، با دستان خود او را از زیر باسن بگیرید. سر کودک را روی برجستگی بازوی خود قرار داده و دست دیگر خود را زیر باسن او قرار دهید. هنگامی‌که کودک در یک بازو قرار گرفت، می‌توانید از بازوی دیگر خود برای تعامل و بازی با کودک استفاده کنید.
هنگامی‌که نوزاد خود را به‌صورت گهواره‌ای بغل می‌کنید، مراقب گردن او باشید.
روش گهواره‌ای شیوه‌ای مناسب برای بغل کردن نوزادان تازه متولدشده است.
نوزاد خود را روی شانه‌هایتان نگه‌دارید. نوزاد را بر روی سینه و شانه خود نگه‌دارید. یک دست خود را زیر باسن نوزاد خود قرار دهید و با دست دیگر خود مراقب سر و گردن او باشید. هر زمان که کودک خود را بلند می‌کنید، کمر خود را صاف نگه‌دارید و عضلات شکمتان را سفت بگیرید.
این وضعیت به کودک شما اجازه می‌دهد تا از بالای شانه‌هایتان به اطراف نگاه کند و صدای ضربان قلبتان را بشنود.
شانه‌ای را که کودک را روی آن قرار داده‌اید، جابه‌جا کنید. این کار می‌تواند از آسیب‌دیدگی بیش‌ازحد جلوگیری کند.
همان‌طور که کودک را بغل کرده‌اید، از تمام بازوی خود استفاده کنید. ساعد شما از عضلات کوچکی تشکیل‌شده است که ممکن است در بغل کردن فرزندتان بکار نیایند.
مچ دست خود را صاف بگیرید و از عضلات آرنج و شانه‌هایتان برای حمل نوزاد استفاده کنید.
اگر می‌خواهید کودک خود را قنداق کنید، این کار را قبل از اینکه او را بر روی شانه خود بگیرید انجام دهید.
هنگامی‌که کودک خود را حمل می‌کنید، مچ دست و انگشتان خود را به سمت زمین نگیرید.
مطمئن باشید که سر کودکتان بالای شانه شما قرارگرفته یا به یک‌طرف متمایل باشد تا بتواند نفس بکشد.
از آغوشی قنداقی نوزاد استفاده کنید. آغوشی قنداقی یک حمل‌کننده پارچه‌ای و تک شانه‌ای است که یک وسیله امن برای حمل کودک شماست. زمانی که کودک خود را با این وسیله حمل می‌کنید، مراقب باشید که صورتش با بدن شما یا این وسیله پوشانده نشده باشد. اگر صورت فرزندتان پوشیده شده باشد، به‌سختی نفس خواهد کشید.
انواع مدل‌های آغوشی نوزاد: آغوشی از جلو، آغوشی یک‌طرفه و آغوشی قنداقی
درحالی‌که فرزند خود را با آغوشی حمل می‌کنید، برای برداشتن چیزی، زانوهای خود را خم‌کنید.
شما می‌توانید شانه‌ای را که آغوشی را به آن آویزان کرده‌اید جابه‌جا کنید تا دچار مشکلات هم ترازی شانه و خستگی آن‌ها نشوید.
همیشه برای استفاده از آغوشی، به دستورالعمل استفاده از آن توجه کنید. برای این وسیله، حداقل وزن تعیین‌شده است.
آغوشی از جلو را امتحان کنید. حمل کردن نوزاد در جلوی بدن این امکان را به شما می‌دهد که کودک خود را در نزدیک بدن خود نگه‌داشته و وزن او را به‌طور یکنواخت توزیع کنید. مطمئن باشید که صورت کودک شما به‌جای بیرون به سمت شما باشد.
اگر صورت نوزادتان به سمت اطراف باشد، به ستون مهره‌ها و لگنش فشار وارد می‌آید. این اتفاق در آینده کودک شما را دچار مشکلات تکاملی خواهد کرد.
اگر صورت نوزاد به سمت شما باشد، از ستون مهره‌های شما نیز محافظت خواهد کرد. اگر به اطراف نگاه کند، فشار بیشتری به ستون مهره‌ها و کمر شما وارد خواهد شد.
بغل کردن و حمل کودک بزرگ‌تر
کودک خود را بلند کنید. وقتی‌که کودکتان بزرگ‌تر شده و او را بغل می‌کنید، نیازی نیست که از سر و گردن او مراقبت کنید. به کودک نزدیک شده و با انجام حرکت اسکوات پایین رفته و او را بلند کنید. زیر بغل کودک را گرفته و او را به سمت خود بلند کنید.
سعی کنید شست خود را زیر بغل کودک قلاب نکنید. انگشتان را کنار هم نگه‌دارید و دستان خود را به فرم فنجان درآورید. این کار از مچ دستان شما محافظت خواهد کرد.
شما می‌توانید از این شیوه برای زمین گذاشتن فرزندتان استفاده کنید.
کودک را در جلوی خود حمل کنید. پشت کودک خود را به روی سینه خود قرار دهید. یک دست را دور کمر او حلقه کنید و دست دیگر را زیر باسن او قرار دهید. در این روش کودک شما می‌تواند به اطراف نگاه کند. اگر کودکتان گریه می‌کند، می‌توانید از شیوه‌های مختلف این روش برای آرام کردن او استفاده کنید.
بازوی چپ خود را روی شانه چپ کودک قرار داده و ران راست کودک را بگیرید. بازوی شما باید در بین دو بازوی کودک قرارگرفته و سر او نزدیک آرنج شما باشد. دستان شما باید نزدیک ناحیه فاق کودک باشد.
شما با این روش می‌توانید کودک را تکان داده تا آرام شود.
کودک را بر روی شانه‌های خود قرار دهید. کودکان بزرگ‌تر از اینکه روی شانه‌های شما باشند لذت می‌برند. کودک را جلوی سینه خود قرار دهید و اجازه دهید بازوهای او روی شانه‌های شما قرار گیرد. بسته به اینکه وزن کودک چقدر باشد، می‌توانید یک دستی یا دودستی کودک خود را بغل کنید یا یک دست خود را آزاد کنید.
زمانی که کودک را روی شانه‌های خود بغل می‌کنید، کمر خود را صاف نگه‌دارید. خم کردن کمر باعث کشیده شدن آن می‌شود.
کودک را بر پشت خود حمل کنید. اگر کودکتان می‌تواند سر و گردن خود را نگه دارد و به‌طور طبیعی پاها و باسن خود را باز نگه می‌دارد، شما می‌توانید با استفاده از یک آغوشی، او را در پشت خود حمل کنید. این شیوه به شما کمک می‌کند تا به کودک خود نزدیک باشید و حرکات زیادی را انجام دهید. کودک را در مرکز آغوشی قرار داده و بندهای شانه را محکم ببندید. کودک بایستی در پشت شما احساس راحتی کرده و درعین‌حال بتواند تکان بخورد.
هرچه کودک سنگین‌تر باشید، بندها باید محکم‌تر بسته شوند.
اگر برای اولین بار است که از آغوشی استفاده می‌کنید، آن را روی تخت امتحان کنید تا امنیت کودک شما حفظ شود. همچنین بهتر است تا شخص دیگری به شما در این کار کمک کند.
قبل از استفاده از آغوشی، به دستورالعمل‌ها و حد مجاز وزن کودک توجه کنید.
کودکتان در حدود ۶ ماهگی باید قادر باشد در آغوشی قرار بگیرد.
کودک خود را در صندلی خودرو مخصوص کودک قرار دهید. اگر صندلی خودرو کودک در صندلی کناری خودرو است، یک پای خود را به داخل خودرو برده و روبروی صندلی قرار گیرید تا بتوانید کودک را در صندلی خود قرار داده یا او را بردارید. با این کار بخشی از فشار از روی کمر شما برداشته خواهد شد. اگر صندلی خودروی کودک در صندلی وسطی قرار دارد، به داخل خودرو رفته و روبروی صندلی قرار گیرید تا بتوانید کودک را در داخل آن قرار دهید.
اگر کودکتان بسیار تکان می‌خورد یا عجله دارید، انجام این کار برایتان دشوار خواهد بود، اما سعی کنید در اکثر مواقع در بهترین حالت قرار بگیرید.
بدترین کاری که می‌توانید بکنید این است که هردو پای خود را بر روی زمین قرار داده و برای گذاشتن کودک در داخل صندلی، بدنتان را بچرخانید. با این کار، به شانه‌ها، زانوها، کمر، مچ دستان و گردنتان صدمه خواهید زد.
از آغوشی‌هایی که بندهای پهنی دارند استفاده کنید. همان‌طور که کودکتان سنگین‌تر می‌شود، شما ممکن است احساس کشیدگی در شانه‌ها، گردن و کمر خود کنید. به دنبال آغوشی‌هایی باشید که دارای بندهای پهن، پد دار و کمربند باشد. کمربند وزن کودک را تحمل کرده و فشار را از شانه‌های شما برمی‌دارد.
از آغوشی‌هایی استفاده کنید که از پارچه نرم و قابل شستشو ساخته‌شده باشد.
قبل از خرید آغوشی، مدل‌های مختلف آن را امتحان کنید.
جلوگیری از صدمات
مخفف Back را به خاطر بسپارید. روش مناسب برای بلند کردن و حمل کودک می‌تواند طاقت‌فرسا باشد و فراموش کردن تمام مراحل انجام آن آسان است. بااین‌وجود، چند نکته اساسی وجود دارد که همیشه مورداستفاده قرار می‌گیرد. مخفف BACK روشی سریع برای به خاطر سپردن مهم‌ترین موارد برای حفظ امنیت شماست.
B برای صاف نگه‌داشتن کمر شماست.
A برای جلوگیری از پیچ خوردن برای بلند کردن یا حمل کودک است.
C برای نگه‌داشتن کودک در نزدیکی بدن شما است.
K برای آهسته انجام دادن حرکات شماست.
مراقب باشید دچار عارضه انگشت شست مادر نشوید. مادرانی که به‌تازگی بچه‌دار شده‌اند یا افرادی که اغلب درحال بلند کردن نوزادان هستند، التهابی در انگشت شست و مچ دست خود احساس خواهند کرد. به این عارضه شست مادر گفته می‌شود (التهاب تاندون De Quervain). اگر در اطراف انگشت شست خود درد یا ورم دارید، احساس بی‌حس بودن یا مشکل در نیشگون گرفتن یا گرفتن چیزی با انگشت شست خود دارید، ممکن است دچار این عارضه شده باشید.
برای تسکین دادن علائم آن، بر روی مچ دست خود یخ یا کمپرس سرد قرار دهید. برای بلند کردن کودک خود به‌جای بکار گیری از مچ دست از کف دستان خود استفاده کنید. با کمک بازوان و انگشتان خود، کودک را به شیوه گهواره‌ای بغل کنید و درحالی‌که کودک را حمل می‌کنید، انگشتان خود را آزاد کنید.
درصورتی‌که با استراحت کردن و استفاده از یخ، علائم شست و مچ دستتان بهبود نیافت، به پزشک مراجعه کنید.
انعطاف‌پذیری کمر و مفصل ران خود را بالا ببرید. والدینی که به‌تازگی بچه‌دار شده‌اند، اغلب دچار مشکلات کمر و لگن می‌شوند.. تقویت انعطاف‌پذیری مفصل ران و کمر به شما کمک می‌کند تا از آسیب‌دیدگی جلوگیری کنید. انجام تمرینات کششی و یوگای سبک، روشی عالی برای بالابردن انعطاف‌پذیری بدن شماست.
اگر به‌تازگی مادر شده‌اید، قبل از شروع مجدد تمرینات ورزشی، با پزشک خود مشورت کنید. اطمینان حاصل کنید که شروع ورزش برای شما خطری ندارد و مشخص کنید که چه ورزشی برای شما ایمن و واقع‌بینانه است.
حتی انجام چند تمرین کششی سبک زمانی که کودکتان در خواب است، می‌تواند مفید باشد.
کودک را بر روی مفصل ران خود حمل نکنید. حمل کردن کودک بر روی یک‌طرف ران راحت است و به شما کمک می‌کند تا با دستی که آزاد است بتوانید کارهای خود را انجام دهید. بااین‌حال، متعادل نگه‌داشتن کودک روی لگن شما باعث فشار در پشت و لگن شما در یک‌طرف بدن می‌شود. حمل کودک بر روی مفصل ران می‌تواند منجر به درد لگن و مشکلات تراز شدن (کمر، مفصل ران و لگن) شود.
اگر کودک را بر روی مفصل ران خود حمل می‌کنید، او را جابه‌جا کرده و با دو دستان خود نگه‌دارید.
اگر کودک را روی لگن خود حمل می‌کنید، سعی کنید لگن خود را بیرون ندهید. تاجایی که امکان دارد صاف بایستید و کمر خود را صاف نگه‌دارید. به‌جای به‌کارگیری مچ دست و بازوان، از عضلات دوسر خود برای نگه‌داشتن فرزندتان استفاده کنید.
نکات
۱ – کودک خود را به شیوه‌های مختلف حمل کنید تا دچار آسیب‌های بیش‌ازحد در یک ناحیه نشوید.
۲ – شیوه‌های مختلف بغل کردن کودک را امتحان کنید تا بهترین روش را پیدا کنید.
۳ – به دنبال آغوشی‌های کودک اِرگونومیک باشید. این آغوشی‌ها برای صاف نگه‌داشتن بدن شما و جلوگیری از صدمات، طراحی‌شده‌اند.
){kind=link}
بدون دیدگاه