پیشگیری و درمان آنفولانزای خوکی در خانه !!!

آنفولانزای خوکی چیست ؟

در ماه آوریل سال ۲۰۰۹، ویروس آنفولانزای H₁N₁ که به نام آنفولانزای خوکی نیز شهرت دارد، در میان مردم آمریکا شناسایی شد. در ماه ژوئن ۲۰۰۹، سازمان بهداشت جهانی اعلام کرد که همه‌گیری جهانی (پاندمی) ویروس H₁N₁ درراه است. درگذشته، تصور بر این بود که این ویروس از خوک منتقل می‌شود، اما امروزه می‌دانیم که ارتباط ژنتیکی ویروس H₁N₁ نه‌تنها به خوک‌ها بلکه به پرندگان و انسان‌ها نیز وجود دارد. آنفولانزای خوکی برای اولین بار در قرن بیستم (۱۹۱۸) مشاهده شد و از آن زمان تاکنون فقط یک‌بار در قرن بیست و یکم (۲۰۰۹-۲۰۱۰) اتفاق افتاد. همه‌گیری جهانی بعدی می‌تواند در اثر هر یک از سویه‌های این ویروس به وجود آمده، بنابراین باید تمرکز را در خصوص پیشگیری و آماده‌سازی در برابر ویروس H₁N₁ قرارداد، زیرا طبق احتمالات آماری این همه‌گیری در قرن حاضر اتفاق خواهد افتاد. بااین‌حال، تمامی توصیه‌های بهداشتی و سلامتی و واکسیناسیون در ابتدای فصول آنفولانزا بایستی اعمال گردد.

مراقبت صحیح از سلامتی

به‌اندازه کافی استراحت کنید. به‌منظور حفظ سلامتی، بایستی خواب کافی داشته باشید. کیفیت و کمیت خواب، اساساً بر سلامتی جسم و روان ما تأثیر می‌گذارد. خواب یک اثر ترمیم‌کننده اساسی بر روی بدن ما داشته و در حقیقت، کمبود خواب موجب نقص عملکرد سیستم ایمنی می‌شود. در طی فاز سوم چرخه خواب، لنفوسیت‌های B و T طبیعی بدنمان (نوعی گلبول سفید خون)، سایتوکاین تولید که می‌کند که در هدف‌گیری و از بین بردن ویروس‌ها و باکتری‌ها مؤثرند.

تحقیقات نشان داده‌اند که افراد به‌طور ایدئال بایستی بین ۷ تا ۸ ساعت خواب شبانه بدون اختلال داشته باشند؛ افرادی که کمتر یا بیشتر از این مدت‌زمان می‌خوابند بیشتر در معرض مشکلات پزشکی و بیماری‌ها قرار خواهند گرفت.

ورزش کنید. پزشکان و محققان، انجام تمرینات ورزشی هوازی (ورزشی که ضربان قلب شما را بالابرده و موجب تعریق شما می‌شود) را حداقل سه بار در هفته و هر بار به مدت ۳۰ دقیقه، توصیه می‌کنند. به‌منظور بالابردن ضربان قلب خود، ورزش‌های هوازی (ایروبیک) را می‌توانید انجام دهید. برخی از بهترین و رایج‌ترین ورزش‌های هوازی، دویدن، دوچرخه‌سواری و شنا کردن است. برای محاسبه ضربان قلب هدف خود برای انجام تمرینات هوازی، سن خود را از ۲۲۰ کم کرده و در ۷۰ ضرب کنید. برای مثال، اگر بیست سالتان است، ضربان قلب هدف شما ۱۴۰ خواهد بود. برای بررسی کردن آن در حین ورزش، دو انگشت سبابه و میانی خود را بر روی گودی گردن خود قرار داده، نبض کاروتید خود را احساس کنید و برای مدت یک دقیقه تعداد ضربان را شمارش کنید.

ورزش موردعلاقه‌تان را انتخاب کنید. اگر آن ورزشی را که انجام می‌دهید دوست دارید، احتمال اینکه این برنامه را ادامه دهید بیشتر است.

غذای کافی بخورید. در حال حاضر، ما بیشتر و بیشتر در حال کشف ارزش غذایی عناصر گیاهی در جلوگیری از بیماری‌ها هستیم؛ هم در جلوگیری از رادیکال‌های آزاد آسیب‌زننده سلولی که با افزایش عملکرد سیستم ایمنی موجب تقویت آن می‌شود و هم با تولید سایتوکاین ها که مهاجمان ویروس‌ها و باکتری‌ها به‌حساب می‌آیند. در طول روز، سه وعده غذایی متعادل داشته باشید که شامل مقادیر کافی میوه‌جات و سبزیجات، کربوهیدرات‌های پیچیده و پروتئین باشد. به رهنمودهای ارائه شده توسط دپارتمان کشاورزی ایالت متحده آمریکا مراجعه کنید تا مطمئن شوید که به میزان کافی ویتامین‌ها، مواد مغذی و معدنی ضروری که بدن و ذهن شما برای هوشیار و سالم ماندن بدان نیاز داشته و سیستم ایمنی بدن شما را قوی نگه می‌دارد، دریافت می‌کنید. داشتن رژیم غذایی حاوی میوه‌جات و سبزیجات تازه که دارای ویتامین‌های C و A و زینک باشند، برای مقابله با عفونت‌های ویروسی مانند آنفولانزا توصیه می‌شود.

صبحانه سالمی داشته باشید. صبحانه مهم‌ترین وعده غذایی در روز است، بنابراین زمان کافی برای مصرف کربوهیدرات‌های سالم مانند جو دوسر، پروتئین مانند گوشت قرمز یا بوقلمون کم‌چربی و میوه‌جات و سبزیجات سالم در نظر بگیرید.

در طول روز میان وعده‌های سالمی بخورید تا بتوانید انرژی خود را بالا نگه‌دارید. همراه خود سیب، موز و یک بسته بادام داشته باشید. از خوردن میان وعده‌های ناسالمی که موجب خواب‌آلودگی شما می‌شوند مانند اسنک‌های حاوی شکر یا سودا، پرهیز کنید.

مصرف شکر و کافئین خود را کاهش دهید. کافئین و شکر در ابتدا ممکن است انرژی شما را بالا ببرند، اما بعد از مدتی انرژی و روحیه شما را خراب می‌کنند.

وزن خود را متعادل نگه‌دارید. اضافه‌وزن، یک عامل خطر مستقل برای ابتلا به ویروس H₁N₁ است. چه شخص چاق باشد و چه اضافه‌وزن او با کمک شاخص توده بدن (BMI)، مشخص‌شده باشد. برای محاسبه BMI، وزن شخص (به کیلوگرم) را تقسیم‌بر قدِ به توان دو شده او (به متر)، می‌کنند. BMI حدود ۲۵ تا ۲۹٫۹ اضافه‌وزن تلقی می‌شود، درحالی‌که BMI بیشتر از ۳۰ نشان‌دهنده چاقی است.

به‌منظور کاهش وزن، میزان مصرف کالری را کاهش دهید و بیشتر ورزش کنید. این روش بهترین راه برای کاهش وزن است. همیشه قبل از برنامه‌ریزی برای کاهش وزن، رژیم گرفتن یا ورزش کردن، با پزشک خود یا یک متخصص تغذیه مشورت کنید.

شما هم‌زمان می‌توانید مراقب حجم غذای مصرفی خود باشید، آهسته میل کنید و پس از سیر شدن از خوردن غذا دست بکشید.

توجه داشته باشید که اگر غذای سالم می‌خورید و ورزش می‌کنید، اما هنوز هم در حال افزایش وزن هستید، این ممکن است ایده خوبی باشد تا با انجام آزمایش، هرگونه ناهنجاری‌های هورمونی که بر متابولیسم شما اثر می‌گذارد را نفی کنید.

مکمل مصرف کنید. برای تقویت سیستم ایمنی خود خصوصاً در زمستان که فصل آنفولانزاست، مکمل‌های ویتامین و مواد معدنی مصرف کنید. بهترین گزینه‌ها عبارت‌اند از:

ویتامین D. ویتامین D نقش مهمی در عملکرد سیستم ایمنی دارد. هرروز ۲۰۰۰ میلی‌گرم ویتامین D مصرف کنید. این ویتامین خصوصاً برای افرادی که در مناطق سردی زندگی می‌کنند که برف و روزهای تاریک مانع از دریافت ویتامین D کافی از خورشید می‌شود، اهمیت دارد.

ویتامین C. ویتامین C نقش کلیدی در بدن ما برای مقابله با عفونت دارد. منابع غنی از این ویتامین میوه‌جات و سبزیجات هستند اگرچه در زمستان، دسترسی برخی مناطق به آن‌ها دشوار است. هرروز، یک مکمل ۱۰۰۰ میلی‌گرمی ویتامین C مصرف کنید؛ این حداقل دوز توصیه شده است. اگر احساس سرماخوردگی دارید، تحقیقات نشان داده‌اند که مصرف ۲۰۰۰ میلی‌گرم آن نه‌تنها طول دوره سرماخوردگی را کاهش می‌دهد بلکه از شدت علائم آن می‌کاهد.

زینک. زینک یکی از عناصر کمیاب ضروری است که به بدن در مبارزه با عفونت‌ها کمک می‌کند. برای مثال، در یک مطالعه که مکمل‌های زینک به رژیم یک گروه موردمطالعه اضافه‌شده بود، میزان ذات‌الریه به‌طور قابل‌توجهی کاهش یافت. زینک را به‌سختی می‌توان از طریق رژیم غذایی به دست آورد، اما در غذاهایی مانند صدف، خرچنگ دریایی، گوشت گاو، جوانه گندم، اسفناج و بادام‌هندی یافت می‌شود. علاوه بر این، برای حفظ سلامتی عمومی، از مکمل ۵۰ میلی‌گرمی زینک استفاده کنید. زمانی که بیمار هستید، می‌توانید دوز بالاتر ۱۵۰ تا ۱۷۵ میلی‌گرم را مصرف کنید.

قبل از مصرف مکمل‌ها حتماً با پزشک خود مشورت کنید، زیرا ممکن است با برخی از داروها تداخل داشته باشند.

اصول بهداشتی را به‌خوبی رعایت کنید. هنگام عطسه کردن، یک دستمال یک‌بارمصرف را جلوی دهان خود بگیرید و بعد از عطسه کردن یا گرفتن بینی، دستمال را دور بیندازید. اگر دستمال نداشتید، در آرنج خود عطسه کنید، از عطسه کردن در دستان خود خودداری کنید، زیرا باعث انتقال ویروس‌ها می‌شود. به‌عنوان یک قانون کلی، از دست زدن به چشم‌ها، بینی و دهان خود بپرهیزید، این کار از گسترش آلودگی‌ها جلوگیری می‌کند.

دستان خود را بشویید، خصوصاً زمانی که بینی خود را گرفته یا عطسه کرده‌اید، قبل از غذا خوردن یا پس‌ازاینکه از بیرون به خانه می‌آیید (از وسایل حمل‌ونقل عمومی استفاده کرده یا به دستگیره‌ها دست‌زده‌اید و غیره). در صورت امکان از یک ضدعفونی‌کننده دست استفاده کرده یا دستان خود را با آب گرم و صابون بشویید.

ظروف غذا و نوشیدنی خود را با کسی شریک نشوید. این کار موجب سرایت بیماری می‌شود خصوصاً اگر شخص دیگر بیمار باشد.

جلوگیری از ابتلا به آنفولانزای خوکی

 واکسینه شوید. روش‌های خاص پیشگیرانه با محدودیت‌هایی روبرو هستند، زیرا مرکز کنترل بیماری‌ها (CDC)، نمی‌تواند سویه ویروس آنفولانزا در فصل آنفولانزای بعدی را تا حداقل شش ماه قبل از این فصل (اکتبر تا آوریل یا مه)، پیش‌بینی کند. بااین‌حال، CDC توصیه می‌کند تزریق واکسن آنفولانزا به‌عنوان یک اقدام پیشگیرانه در شروع این فصل، انجام شود. مرکز کنترل بیماری‌ها تزریق واکسن را برای تمامی افراد بالای شش ماه توصیه می‌کند. افرادی که بالای ۶۵ سال سن دارند، بیماری‌های مزمن دارند، خانم‌های باردار و افراد چاق بیشتر در معرض خطر ابتلا به آنفولانزا و عوارض آن هستند.

H₁N₁ یکی از ویروس‌هایی است که در واکسن آنفولانزا وجود دارد.

اگر درگذشته واکسن آنفولانزای خوکی تزریق کرده‌اید، اهمیتی ندارد. شما هرساله نیاز به تزریق واکسن دارید. این ویروس به‌سرعت جهش پیدا می‌کند، بنابراین اگرچه شما نسبت به سویه ویروس سال قبل ایمن هستید، نسبت به سویه‌های جهش‌یافته سال جدید ایمن نخواهید بود.

بهداشت را بیشتر رعایت کنید. ویروس آنفولانزا از طریق قطرات تنفسی یا تماس با ترشحات تنفسی فرد آلوده منتقل می‌شود، به این معنی که شخص آلوده عطسه یا سرفه کند و ترشحات او با سایر افراد تماس پیدا کند. ویروس H₁N₁ از طریق پوست ما جذب نمی‌شود، اما ما معمولاً دهان و بینی خود را لمس کرده و آن‌ها را آلوده می‌کنیم. در فصل آنفولانزا، دستان خود را بیشتر بشویید. آن‌ها را مرتباً با آب و صابون شسته، خصوصاً زمانی که با افراد دیگر تماس پیدا کرده و در میان جمعیت قرار می‌گیرید. اگر به شخصی که مبتلابه آنفولانزا است برخورد کردید، فوراً دستان خود را بشویید.

با پرهیز از دست دادن و سایر روش‌هایی که موجب سرایت بیماری می‌شود (در هوا عطسه کردن یا به‌طور غیرعمدی به سمت دیگران عطسه کردن، استفاده از ظروف غذاخوری و نوشیدنی مشترک و غیره)، از آلوده شدن یا آلوده کردن دیگران جلوگیری کنید.

شما همچنین می‌توانید دستان خود را با استفاده از یک ضدعفونی‌کننده الکلی، پس از دست زدن به درب‌ها، چرخ‌دستی‌های خرید، پول یا سایر سطوحی که ممکن است توسط ترشحات عفونی بیماران آلوده‌شده باشد، ضدعفونی کنید. مطالعات نشان داده‌اند که ضدعفونی‌کننده‌های دست مؤثر بوده و می‌تواند انتشار H₁N₁ را کاهش دهد.

ماسک بزنید. ماسک‌های صورت و دستگاه تنفسی، به جلوگیری از تماس با ویروس آنفولانزا کمک می‌کند. بااین‌حال، در کنار ماسک زدن بایستی سایر اقدامات پیشگیرانه مانند شستشوی مرتب دستان را انجام داد. ماسک زدن اساساً مفید است، زیرا ممکن است به خاطر مشکلی به‌غیراز آنفولانزا به مطب پزشک مراجعه کنید و در آنجا افراد بیماری باشند که عطسه و سرفه می‌کنند. پوشیدن ماسک همچنین در مواردی که مبتلابه بیماری‌های جدی نقص ایمنی مزمن مانند سرطان هستید، بسیار مفید است.

با پزشک خود تماس بگیرید. اگر در طول فصل سرماخوردگی، متوجه بروز علائم آنفولانزا در خود شده‌اید، بهترین کار این است که در طی ۴۸ ساعت به پزشک خود مراجعه کنید. داروهایی مانند تلنزا و تامی فلو، به‌طور مؤثری طول دوره و شدت علائم بیماری را طی ۴۸ ساعت کاهش می‌دهند.

دیگر اطلاعات مهم

علائم آنفولانزای خوکی در بدن انسان را بشناسید. علائم ویروس H₁N₁ بسیار مشابه علائم آنفولانزای معمولی است و شامل تب (بالای ۳۷٫۸ درجه سانتی‌گراد)، سرفه، گلودرد، بدن‌درد، سردرد، لرز و خستگی است. اسهال و استفراغ نیز می‌توانند از علائم H₁N₁ باشند. تا زمانی که از شما در چهار یا پنج روز اول بیماری نمونه تنفسی گرفته نشده و به مرکز کنترل و پیشگیری بیماری‌ها در آمریکا (یا مرکزی مشابه آن) ارسال نشده است، نمی‌توان به‌طورقطع گفت که شما مبتلابه آنفولانزای خوکی شده‌اید.

توجه داشته باشید که استفراغ در کودکان شایع‌تر بوده و اسهال تنها در ۱۷% بیماران مشاهده می‌شود.

از اینکه چه اتفاقی قرار است بیفتد آگاه باشید. همه‌گیری‌های جهانی موجب ترس و وحشت می‌شوند، بنابراین دانستن اینکه چه اتفاقاتی در حال رخ دادن است و چه اقدامات پیشگیرانه‌ای می‌توانید انجام دهید، بسیار اهمیت دارد.

واکسن آنفولانزای ویژه همه‌گیری‌های جهانی در مقادیر محدود توزیع‌شده‌اند، درنتیجه برای دریافت آن بایستی در صف‌های طولانی منتظر بمانید. به همین دلیل شما باید در اوایل سال و در اولین فرصت که این واکسن در دسترس عموم قرار می‌گیرد، برای دریافت آن اقدام کنید. افراد در برابر آنفولانزای پاندمیک ایمنی کمی داشته یا ایمن نخواهند بود، زیرا این ویروس برای همه افراد جدید است. در اثر ابتلا به آنفولانزای فصلی و برخورد با ویروس‌های قبل، افراد کمی ایمنی پیدا می‌کنند.

اگر ویروس آنفولانزای پاندمیک به‌سرعت منتشر شود، با در خانه ماندن به کاهش سرعت نشر آن کمک خواهد شد به دلیل اینکه کمتر در معرض عفونت قرار خواهید گرفت (و درصورتی‌که شما بیمار باشید، تماس افراد با شما کمتر خواهد شد).

ذخیره کنید. غذاهای فاسد نشدنی، بطری‌های آب، داروهای بدون نسخه، لوازم بهداشتی و سایر ملزومات را ذخیره کنید. وزارت بهداشت و خدمات انسانی ایالات‌متحده (HHS) توصیه می‌کند که یک ذخیره دوهفته‌ای داشته باشید. این ذخایر می‌توانند در سایر موارد اضطراری مانند قطع برق نیز مفید باشند. لوازم بهداشتی بدون نسخه و اساسی مانند دماسنج، ماسک صورت، دستمال‌کاغذی، صابون، ضدعفونی‌کننده‌های دست، داروی تب بر و قرص سرماخوردگی داشته باشید.

از قبل برنامه‌ریزی کنید. برای اقداماتی که در موارد زیر باید انجام دهید، فکر کرده، پیش‌بینی کنید و برنامه بریزید:

مدارس تعطیل می‌شوند؛ نیازهای کودکان را در نظر داشته باشید. برای تمرینات و فعالیت‌های آموزشی در خانه برنامه داشته باشید. ملزوماتی مانند کتاب را در دسترس داشته باشید. در مورد دانش آموزان، وسایل باارزش مانند آی‌پاد و رساله‌ها از کمدها بردارید. با تعطیل شدن مدارس دوست نخواهید داشت که این وسایلتان گم شوند.

شما یا اعضای خانواده‌تان بیمار شده و نیاز به مراقبت خواهد بود: اگر مبتلابه آنفولانزای پاندمیک شدید، به مدت ده روز در خانه بمانید. با در خانه ماندن مانع از آلوده شدن دیگران خواهید شد. مطمئن باشید اگر سایر اعضای خانواده‌تان بیمار شدند از خانه بیرون نروند. در طول یک پاندمیک سخت، در خانه بمانید، حتی اگر بیمار نیستید یا اگر یکی از اعضای خانواده‌تان به آنفولانزای پاندمیک مبتلا شده است. برای مراقبت از افرادی که نیازهای ویژه‌ای دارند و به خدمات موردنیاز دسترسی ندارند، برنامه‌ریزی کنید.

شبکه‌های حمل‌ونقل مختل می‌شوند: به این فکر کنید که در دوران همه‌گیری چگونه می‌توانید از حمل‌ونقل عمومی کمتر استفاده کنید، زیرا در این صورت شما با سطوح و افراد آلوده تماس زیادی خواهید داشت و بیشتر در معرض عفونت خواهید بود. برای مثال، غذا و سایر ملزومات موردنیاز خود را ذخیره کنید تا احتیاج نداشته باشید برای خرید کردن بیرون بروید. راه‌های دیگری را برای رفتن به محل کار در نظر بگیرید یا در صورت امکان در خانه دورکاری کنید.

با کارفرمای خود صحبت کنید. با رئیس خود در مورد اینکه وضعیت کسب‌وکار شما در دوران همه‌گیری آنفولانزا چه می‌شود، صحبت کنید. وزارت بهداشت و خدمات انسانی ایالت متحده آمریکا، فهرستی برای برنامه‌ریزی کسب‌وکارها در دوران پاندمیک ارائه می‌دهد یا شما می‌توانید با در نظر گرفتن احتمال وقوع همه‌گیری جهانی آنفولانزا، یک برنامه مدیریت بحران تدوین کنید. بررسی کنید که آیا می‌توانید در خانه دورکاری کنید یا خیر و آیا کارفرمای شما مجازی‌سازی نیروی کار را در نظر خواهد گرفت؟ احتمال این را بدهید که اگر نتوانید به محل کار خود رفته یا شرکت شما تعطیل شود ممکن است حقوقتان کاهش‌یافته یا قطع گردد. در مورد قوانین مرخصی با کارفرما یا اتحادیه خود مشورت کنید.

با استفاده از فناوری‌های نیروی کار مجازی، کمتر در محیط کار خود قرار بگیرید. از ایمیل، کنفرانس‌های وب و نرم‌افزارهای پیشرفته Pixetell استفاده کنید تا بدون آنکه مجبور باشید با کسی دست بدهید، تعاملات تجاری مؤثر خود را حفظ کنید.

به‌روز باشید. منابعی را که می‌توانید اطلاعات قابل‌اعتمادی از آن‌ها به دست آورید، شناسایی کنید. اگر همه‌گیری جهانی رخ دهد، داشتن اطلاعات دست‌اول از منابع مشهور و آگاه ضروری خواهد بود. اطلاعات به‌روز، دقیق و قابل‌اعتماد در وب‌سایت آنفولانزای خوکی سازمان بهداشت جهانی، در دسترس است.

به دنبال اطلاعاتی در وب‌سایت‌های دولتی باشید. از تلاش‌های دولت و مراکز بهداشت عمومی در برنامه‌ریزی برای اقدامات آماده‌سازی اطلاع داشته باشید.

به شبکه‌های رادیویی محلی و ملی خود گوش دهید، گزارشات تلویزیونی اخبار را تماشا کنید، روزنامه و تمامی منابع چاپ‌شده و اینترنتی را مطالعه کنید.

آگاه باشید که چه زمانی باید از مراقبت‌های پزشکی استفاده کنید. به بیمارستان، مطب پزشک یا مکان دیگر مراجعه نکنید، زیرا احتمال دارد ویروس را به سایر بیماران انتقال دهید. ابتدا با پزشک خود تماس بگیرید، توضیح دهید که احتمال می‌دهید به آنفولانزای خوکی مبتلا شده باشید و از تمام دستورالعمل‌هایی که به شما داده‌شده است، پیروی کنید. دستورالعمل‌های مرکز کنترل بیماری‌ها (CDC) را در مورد نحوه مراقبت مطالعه کنید، این نوع آنفولانزا بایستی پس از ده روز برطرف گردد. اگرچه، در بسیاری از شرایط برخی از بیماران بایستی هرچه سریع‌تر تحت مراقبت‌های ویژه قرار بگیرند، این شرایط عبارت‌اند از:

۱ – علائم خاص آنفولانزا را داشته باشند

۲ – بیماری‌های زمینه‌ای داشته باشند

۳ – نقص سیستم ایمنی داشته باشند

۴ – مسن یا بسیار جوان باشند (زیر دو سال)

مراقب علائم شدید مرگ‌آور این بیماری باشید. این علائم شدیدتر نشانه عوارض آنفلوانزا است. اگر با هر یک از علائم زیر مواجه شدید، فوراً تحت مراقبت‌های ویژه قرار بگیرید:

۱ – تنگی نفس یا مشکل داشتن در تنفس

۲ – فشار و درد بر روی قفسه سینه یا شکم

۳ – سرگیجه‌های ناگهانی

۴ – پریشانی و بی‌قراری

۵ – استفراغ شدید یا استفراغ مداوم

توجه داشته باشید که علائم هشداردهنده اورژانسی در کودکان متفاوت بوده و عبارت‌اند از:

نفس‌نفس زدن یا مشکل داشتن در تنفس، کبودی رنگ پوست، عدم نوشیدن مایعات کافی، بی‌حالی، بیدار نشدن از خواب یا عدم برقراری ارتباط، افزایش تحریک‌پذیری، تب همراه با بثورات پوستی.

هشدارها

۱ – آنفولانزای خوکی را با آنفولانزای مرغی اشتباه نگیرید. برخلاف آنفولانزای مرغی، آنفولانزای خوکی شدیداً مسری است.

۲ – اقدامات پیشگیرانه با محدودیت‌هایی مواجه هستند چراکه مرکز کنترل بیماری‌ها (CDC) تا شش ماه قبل از شروع فصل سرماخوردگی در سال، قادر به شناسایی سویه آنفولانزای فصل بعدی نیست.

۳ – نترسید. اگرچه، احتیاط شرط واجب است، اما نیازی نیست که بیش‌ازاندازه نسبت به این موضوع واکنش نشان دهید. برای بسیاری از افراد، تنها مراقبت‌های اولیه و خصوصاً واکسیناسیون کفایت می‌کند.