عفونت انگشت پا می‌تواند یک عفونت نسبتاً خفیف ناخن یا قارچ ناخن بوده و یا اینکه تبدیل به عفونت‌های شدید پوستی مانند آبسه یا سلولیت شود. عفونت انگشتان پا می‌تواند تا جایی شدید شود که منجر به عفونت مفاصل و استخوان شود. اگرچه عفونت‌های سطحی معمولاً خفیف هستند و می‌توان آن‌ها را به‌صورت خانگی درمان کرد، اما عفونت‌های شدید نیاز به درمان‌های پزشکی دارند. شما باید این دو نوع عفونت را از یکدیگر تشخیص دهید، زیرا عفونت شدید بایستی توسط پزشک معاینه شده تا اطمینان حاصل شود که این عفونت شدیدتر نشده و یا سرایت نخواهد کرد.
بررسی عفونت انگشت پا
علائم خود را بررسی کنید. گاهی اوقات تشخیص اینکه انگشت پای شما به چه نوع عفونتی مبتلا شده است دشوار خواهد بود، فرقی نمی‌کند که این عفونت خفیف باشد یا شدید. این عارضه می‌تواند به‌راحتی در اثر رشد ناخن در انگشتتان باشد و یا اینکه شدیدتر بوده و به سایر نقاط بدنتان سرایت کند. برای شناخت این تفاوت‌ها، باید علائم خود را بررسی کنید.
علائم و نشانه‌های یک عفونت خفیف عبارت‌اند از: درد یا حساسیت، تورم، قرمزی و گرم شدن آن ناحیه.
علائم و نشانه‌های عفونت شدید عبارت‌اند از: چرک، رگه‌های قرمزرنگ در اطراف زخم، تب.
اگر علائم عفونت شدید را دارید، با پزشک خود تماس بگیرید. یک‌بار دیگر علائم عفونت شدید را مرور می‌کنیم: چرک، رگه‌های قرمزرنگ در اطراف زخم و تب. اگر با هریک از این علائم مواجه شدید، با پزشک خود تماس بگیرید تا شما را به‌درستی راهنمایی کند.
عفونت شدید می‌تواند از انگشت پای شما به سایر نقاط بدنتان سرایت کند. یک عفونت خیلی شدید می‌تواند به بدن شما شوک وارد کرده و زندگی شما را به خطر اندازد. به خاطر اهمیت این موضوع، بهتر است که عفونت شدید هر چه سریع توسط پزشک متخصص معاینه شود.
عفونت سطحی انگشت پا را می‌توانید به‌صورت خانگی درمان کنید. اگر هیچ‌یک از علائم عفونت شدید را ندارید، اما احساس ناراحتی می‌کنید، شاید بتوانید آن را در خانه درمان کنید؛ مانند سایر آسیب‌های جزئی، این عفونت را می‌توان با تمیز کردن ناحیه عفونی، استفاده از آنتی‌بیوتیک و پانسمان کردن به مدت چند روز درمان کرد و اگر به نظر می‌رسد که تداوم دارد، درمان را بایستی به همین صورت ادامه داد.
اگر پس از تمیز کردن ناحیه عفونی، مصرف آنتی‌بیوتیک و پانسمان کردن همچنان احساس درد و التهاب می‌کنید، بایستی به یک پزشک متخصص مراجعه کنید.
اگر عفونتتان خفیف است و به نظر نمی‌رسد که سلامتی شما را به خطر اندازد، همچنان می‌توانید به پزشک مراجعه کنید. در این مورد درست تصمیم بگیرید و به یاد داشته باشد که ایمن بودن بهتر از متأسف شدن است.
درمان‌های پزشکی
دستورالعمل‌های پزشک خود را برای درمان عفونت خفیف، انجام دهید. این نوع درمان می‌تواند بسته به نوع عامل عفونی، متغیر باشد. پزشک ممکن است برای شما آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی یا موضعی تجویز کند، اگرچه ممکن است از شما بخواهد که روزی سه تا چهار مرتبه پای خود را در محلولی که یک‌دوم آب گرم و یک‌دوم صابون مایع آنتی باکتریال است به مدت 15 دقیقه قرار داده و آن ناحیه را تمیز نگه‌دارید.
خیساندن پا به درمان عفونت کمک می‌کند و با نرم کردن پوست باعث می‌شود عفونت راحت‌تر خارج گردد.
در عفونت‌های قارچی ناخن، پزشکتان ممکن است داروهای ضد قارچی خوراکی یا یک لاک ضد قارچی تجویز کند.
برای عفونت‌های شدیدتر، از درمان‌های پزشکی استفاده کنید. اگر عفونتتان عمقی و شدید است، پزشکتان ممکن است جراحی را پیشنهاد کند. در این جراحی که بیشتر در مورد آبسه‌ها انجام می‌شود، عفونت سریعاً خارج می‌گردد.
پزشک ابتدا محل موردنظر را با لیدوکایین بی‌حس می‌کند، سپس محل عفونت را با کمک اسکالپل (چاقوی جراحی) باز کرده و چرک را خارج می‌کند. پس‌ازآن، بسته به عمق عفونت، ممکن است یک ماده جاذب را در زخم قرار دهد تا عفونت بیشتری خارج گردد.
سپس، زخم را به مدت 24 تا 48 ساعت با گاز استریل پانسمان می‌کنند. پس‌ازاین مدت می‌توان پانسمان را برداشته و بعد از معاینه، مجدداً پانسمان کرد.
آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی نیز تجویز خواهند شد.
برای درمان عفونت‌های سطحی، از دارو استفاده کنید. عفونت‌های سطحی انگشتان پا، به روش‌های مختلف قابل‌درمان هستند. این روش‌ها عبارت‌اند از:
خیساندن: درست مثل زمانی که عفونت شدید است، خیساندن پا در محلول یک‌دوم آب گرم و یک‌دوم صابون مایع آنتی باکتریال، توصیه می‌شود. شما بایستی روزانه به مدت 15 دقیقه این کار را انجام دهید.
استفاده از پمادها و کرم‌های آنتی‌بیوتیک بدون نسخه برای عفونت‌های باکتریایی: این داروها عبارت‌اند از پلی اسپورین، نئواسپورین، باسیتراسین یا پماد آنتی‌بیوتیک سه‌گانه.
پمادهای ضد قارچی بدون نسخه برای عفونت‌های قارچی: این داروها لوتریمین، دِرمان، کانستن یا سایر داروهای ضد قارچی هستند.
درمان‌های خانگی
از روغن درخت چای بر روی عفونت خود بمالید. روغن درخت چای را مستقیماً بر روی عفونت باکتریایی یا قارچی بمالید. این روغن به‌طور طبیعی خاصیت ضدمیکروبی داشته و به درمان عفونت کمک می‌کند.
برای مثال، در مطالعات پزشکی نشان داده‌شده است که روغن درخت چای در درمان عفونت پای ورزشکاران مؤثر است.
پای خود را در سرکه سیب بخیسانید. شما بایستی این کار را روزانه به مدت 15 دقیقه انجام دهید. سرکه سیب می‌تواند گرم یا سرد باشد. هر دمایی که برای شما راحت است انتخاب کنید.
سرکه سیب، به خاطر اسیدی بودنش دارای خاصیت آنتی میکروبی است. به‌طورکلی صدها سال است که از سرکه به‌عنوان یک ماده ضدعفونی‌کننده استفاده‌شده است.
بر روی عفونت، خمیر سیر قرار دهید. دو تا سه حبه سیر پوست‌کنده را له کنید و آن را با روغن‌زیتون، روغن کرچک یا عسل مانوکا که خاصیت ضدمیکروبی دارد، مخلوط‌کنید. خمیر را بر روی عفونت قرار داده و پانسمان کنید.
خمیر سیر را هرروز تعویض کنید.
سیر دارای خاصیت ضدمیکروبی است که در درمان عفونت‌های پوستی مانند عفونت‌های ناشی از استافیلوکوکوس، مؤثر است.
به‌طور روزانه، پای خود را در نمک اپسوم (نمک حمام) بخیسانید. نصف استکان نمک اپسوم را در سه استکان آب گرم حل کنید. پای خود را به مدت 15 دقیقه یا تا زمانی که محلول خنک شود، بخیسانید.
غلظت بالای نمک موجب از بین رفتن عفونت‌های باکتریایی و قارچی می‌شود.
دهان‌شویه لیسترین را در آب گرم حل کرده و پای خود را در آن بخیسانید. آب گرم و لیسترین را به نسبت مساوی مخلوط‌کنید و هرروز انگشتان پای خود را در آن بخیسانید. لیسترین به درمان عفونت‌های خفیف کمک می‌کند، زیرا دارای منتول، تیمول و اکالیپتول است که از منابع طبیعی آنتی‌بیوتیکی مختلف استخراج‌شده‌اند.
اگر دچار عفونت قارچی ناخن پا شده‌اید، خیساندن پا در محلول لیسترین و سرکه سفید با نسبت مساوی، به درمان عفونت کمک خواهد کرد.
در صورت مؤثر نبودن درمان‌های خانگی، به پزشک مراجعه کنید. در صورت نتیجه‌بخش نبودن درمان‌های خانگی پس از چند روز یا شدیدتر شدن عفونت، برای درمان نزد پزشک بروید. اگر درمان‌های خانگی مؤثر نبودند، دیگر آن‌ها را ادامه ندهید.