باکتری‌های استافیلوکوکوس، معمولاً بر روی پوست انسان‌ها و سایر سطوح یافت می‌شوند. زمانی که این باکتری بر روی پوست شما باشد مشکلی پیش نخواهد آمد، بااین‌حال اگر در اثر بریدگی، خراشیدگی یا نیش حشرات وارد پوست شما شود، می‌تواند مشکلاتی را برایتان به وجود آورد. این باکتری موجب عفونت زخم شده و در صورت عدم درمان می‌تواند زندگی شما را به خطر بیندازد. در صورت ابتلا به عفونت استافیلوکوکی، ضروری است که به پزشک مراجعه کنید.
درمان استافیلوکوکی
به علائم عفونت توجه کنید. عفونت‌های استافیلوکوکی قرمز و متورم می‌شوند. این عارضه می‌تواند همراه با چرک باشد. عفونت استافیلوکوکی در حقیقت، ظاهری شبیه به نیش عنکبوت دارد. پوست شما در اثر این عفونت گرم‌تر می‌شود. این علائم به‌طورکلی در نزدیکی محل زخم یا بریدگی رخ می‌دهند. همچنین ممکن است چرک و ترشحاتی از زخم خارج شود.
هرچه سریع‌تر تحت درمان‌های پزشکی قرار بگیرید. عفونت‌های استافیلوکوکی می‌توانند سریعاً به عفونت‌های شدید تبدیل شوند. به همین دلیل، اگر فکر می‌کنید به این نوع عفونت مبتلا شده‌اید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. پزشک شما احتمالاً از شما می‌خواهد که هرچه سریع‌تر به مطب مراجعه کرده و به‌زودی دستورالعمل‌هایی را به شما خواهد داد.
در صورت مواجهه با علائم عفونت و همچنین تب، حتماً به پزشک مراجعه کنید. پزشک شما ممکن است سریعاً شما را معاینه کرده و یا شما را به بخش مراقبت‌های اورژانس منتقل کند.
محل عفونت را با صابون آنتی‌بیوتیک شستشو دهید. ناحیه عفونت کرده را با آب گرم و صابون بشویید. شما می‌توانید این کار را به‌آرامی با یک دستمال انجام دهید، اما تا زمانی که آن را نشسته‌اید مجدداً استفاده نکنید. اگر زخمتان تاول زده است آن را تخلیه نکنید، این کار باعث انتشار عفونت می‌شود. اگر زخم شما نیاز به تخلیه دارد، باید توسط پزشک انجام شود.
پس از تمیز کردن ناحیه عفونی، دستان خود را حتماً بشویید.
برای خشک‌کردن زخم، از یک حوله تمیز استفاده کنید. قبل از استفاده مجدد حتماً آن را بشویید
در مورد نمونه‌گیری از عفونت با پزشک خود صحبت کنید. به‌طورکلی، ممکن است پزشک از بافت شما نمونه‌برداری کرده یا آن را کشت دهد. این کار برای تشخیص سویه باکتری انجام می‌شود و به‌محض شناسایی، پزشک آنتی‌بیوتیکی که این باکتری به آن حساس است را تجویز خواهد کرد.
از پزشک خود بخواهید تا زخمتان را تخلیه کند. اگر به عفونت بدی مبتلا شده‌اید که منجر به آبسه یا جوش شده است، پزشکتان احتمالاً چرک زخم را تخلیه خواهد کرد. شما دردی را احساس نخواهید کرد، زیرا پزشکتان ابتدا آن ناحیه را بی‌حس می‌کند.
برای تخلیه زخم، پزشکان عموماً با کمک یک اسکالپل (چاقوی جراحی)، برش کوچکی را بر روی زخم ایجاد می‌کنند. پس‌ازآن، صبر می‌کنند تا تمامی ترشحات خارج شود. اگر زخم بزرگ باشد، پزشک آن را با یک گاز استریل پانسمان خواهد کرد که کمی بعد بایستی از روی زخم برداشته شود.
در مورد آنتی‌بیوتیک‌ها سؤال کنید. در بیشتر عفونت‌های استافیلوکوکی، نیاز به مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها خواهید داشت. یکی از دلایلی که عفونت‌های استافیلوکوکی خطرناک هستند این است که برخی از سویه‌های آن به آنتی‌بیوتیک‌ها مقاوم شده‌اند. ازجمله این سویه‌ها، استافیلوکوک مقاوم به متی سیلین (MRSA) است که بایستی توسط آنتی‌بیوتیک‌های نسل چهارم درمان گردند.
شما معمولاً از سفالوسپورین ها، نفسیلین و داروهای سولفونامید استفاده خواهید کرد، بااین‌حال احتمال دارد نیاز داشته باشید تا به‌جای آن‌ها از ونکومایسین که مقاومت کمتر نسبت به آن وجود دارد، استفاده کنید. نکته منفی در مورد این دارو این است که پزشک بایستی آن را به‌صورت وریدی تزریق کند.
عارضه جانبی ونکومایسین ممکن است بثورات خارش‌آور شدید باشد. این بثورات معمولاً در گردن، صورت و بالاتنه ظاهر می‌شوند.
شما با نگاه کردن به عفونت قادر به تشخیص عفونت استافیلوکوکی از MRSA نخواهید بود.
ممکن است نیاز به جراحی داشته باشید. گاهی اوقات، عفونت‌های استافیلوکوکی در اطراف تجهیزات پزشکی کارگذاشته شده در بدن یا اندام‌های مصنوعی‌تان، ایجاد خواهد شد. در صورت رخ دادن این اتفاق، نیاز خواهید داشت که با انجام عمل جراحی آن وسیله را از بدن خود خارج کنید.
مراقب آسیب‌های دیگر این عارضه باشید. در بسیاری از شرایط، عفونت‌های استافیلوکوکی می‌توانند مشکل‌ساز باشند، مخصوصاً زمانی که عمل جراحی انجام داده‌اید. استافیلوکوک ها درصورتی‌که وارد جریان خون شوند می‌توانند به مفاصل وارد شده و شما را درگیر یک عارضه جدی به نام آرتریت سپتیک کنند.
در صورت ابتلا به آرتریت سپتیک، مفصلتان دچار مشکل خواهد شد که با علائمی نظیر درد، تورم و قرمزی همراه خواهد بود. در صورت مواجهه با چنین علائمی، هرچه سریع‌تر به پزشک مراجعه کنید.
جلوگیری از ابتلا به عفونت‌های استافیلوکوکی
دستان خود را مرتباً بشویید. باکتری‌های استافیلوکوک بر روی پوست دستان خصوصاً در زیر ناخن‌ها جمع می‌شوند. با شستن دستان خود، این باکتری‌ها را به خراشیدگی‌ها، زخم‌ها و دلمه‌های پوستی خود منتقل نخواهید کرد.
زمانی که دستان خود را می‌شویید، بایستی این کار را به مدت 20 تا 30 ثانیه با آب گرم و صابون انجام دهید، بهتر است بعدازآن دستان خود را با دستمال یک‌بارمصرف خشک‌کنید. علاوه بر آن، جهت جلوگیری از تماس با سطوح آلوده پس از شستن دستان، برای بستن شیر آب از یک دستمال استفاده کنید.
زخم‌های خود را تمیز کرده و بپوشانید. زمانی که دچار زخم یا خراشیدگی می‌شوید، بسیار اهمیت دارد که پس از تمیز کردن، آن را با یک باند تمیز پانسمان کنید. استفاده از یک پماد آنتی‌بیوتیک نیز مفید خواهد بود. با این عمل، زخم خود را از ابتلا به عفونت استافیلوکوکی محافظت خواهید کرد.
زمانی که می‌خواهید زخم کسی را پانسمان کنید، از دستکش استفاده کنید. زمانی که می‌خواهید بریدگی یا زخم کسی را ببندید، بهترین کار این است که در صورت امکان دستکش بپوشید. در غیر این صورت، پس از انجام آن دستان خود را کاملاً شسته و سعی کنید که دستتان با زخم تماس پیدا نکند. برای جلوگیری از تماس با زخم، می‌توانید باند را با پماد آنتی‌بیوتیک آغشته کرده و سپس روی زخم قرار دهید.
بعد از ورزش، دوش بگیرید. شما می‌توانید در باشگاه، جکوزی‌ها یا سونای بخار به عفونت‌های استافیلوکوکی مبتلا شوید، بنابراین حتماً بعد از ورزش کردن دوش گرفته تا آلودگی‌ها از روی پوستتان شسته شوند. همیشه مطمئن باشید محلی که در آن دوش می‌گیرید تمیز باشد و هرگز وسایل حمام خود مانند تیغ، حوله‌ها و صابون را با کسی شریک نشوید.
تامپون های خود را مرتباً تعویض کنید. سندروم شوک توکسیک نوعی عفونت استافیلوکوکی بوده که در اثر عدم تعویض تامپون بیش از هشت ساعت به وجود می‌آید. سعی کنید هر چهار تا هشت ساعت یک‌بار تامپون خود را عوض کنید و از نازک‌ترین آن‌ها استفاده کنید تا زودبه‌زود تعویض کنید. اگر از تامپونی استفاده کنید که قدرت جذب بالایی داشته باشد، احتمال ابتلا به عفونت استافیلوکوکی را در شما بالا خواهد برد.
اگر در مورد سندروم شوک توکسیک نگران هستید، سعی کنید در دوران عادت ماهیانه به‌جای تامپون، از پدهای بهداشتی استفاده کنید.
دما را بالا ببرید. هنگام لباس شستن، ملحفه‌ها و حوله‌های خود را در آب داغ بشویید. آب داغ موجب کشته شدن باکتری‌های استافیلوکوک شده که در این صورت عفونت به شما منتقل نخواهد شد.