اعتیاد به کار، نوعی کار کردن اجباری و بیش از اندازه برای کاهش اضطراب و دور شدن از احساس عدم موفقیت است. شخصی که اعتیاد به کار کردن دارد، آن را راهی برای کنار آمدن با استرس ها، فرار از مشکلات، یا اعتبار بخشیدن به ارزش خود از طریق کار کردن می‌داند. اگر برایتان جای سوال است که آیا به کار کردن اعتیاد دارید یا خیر، بررسی کنید که زمان خود را صرف چه چیزهایی می‌کنید و چه عاداتی دارید. توجه کنید که کار کردن چه تاثیری بر روی زندگی خانوادگی، روابط دوستانه و سلامتی شما گذاشته است. اگر معتاد به کار کردن هستید، کمی از کار خود عقب‌نشینی کنید و مجددا به روابط و سلامتی خود بپردازید.
ارزیابی زمان خود
برنامه روزانه خود را بررسی کنید. اگر شما اولین نفری هستید که به محل کار می‌روید و آخرین نفری هستید که آنجا را ترک می‌کنید، این می‌تواند نشان دهنده تمایلاتی به اعتیاد به کار باشد. در اطراف خود ببینید چه کسی ساعات کاری مشترکی با شما دارد یا آیا شما نسبت به سایرین ساعات بیشتری را مشغول به کار هستید یا خیر؟
برای مثال، شرکت شما از کارمندان انتظار دارد که در هفته به مدت ۴۰ ساعت کار کنند، اما ساعات کاری شما هفته‌به‌هفته بیش از این مقدار می‌شود.
سعی کنید به مدت چند هفته برای زمان ورود و خروج خود گزارشی تهیه کنید. شما ممکن است بیش از آنچه که فکرش را می‌کردید، کار می‌کنید.
زمانی که از کار دور هستید میزان استرس خود را بررسی کنید. اگر شما بنا به دلایلی از کار کردن منع شده‌اید، ممکن است دچار استرس شده باشید. برای مثال، زمانی که به تعطیلات می‌روید، احتمالا به خاطر دور شدن از محل کارتان استرس خواهید داشت و احساس می‌کنید که کارهایتان را انجام نداده‌اید. یا ممکن است با قطع شدن جریان برق یا قطع شدن شبکه در طول روز کاری، ناراحت شوید. اگر زمانی که نمی‌توانید کارکنید دچار استرس می‌شوید، می‌تواند نشان دهنده این باشد که معتاد به کارشده‌اید.
اگر یک‌شب فراموش کنید که لپ تاپ خود را از محل کار به خانه بیاورید، شدیدا استرس خواهید گرفت.
به زمان‌هایی که وقت بیشتری برای کار کردن می‌گذرانید، توجه کنید. ممکن است تعجب کنید که چگونه می‌توانید زمان بیشتری را در محل کار خود سپری کنید. این کار را ممکن است با زودتر سرکار رفتن یا اضافه‌کاری گرفتن انجام دهید و بدین ترتیب بیشتر می‌توانید در محل کار بمانید. در حالی که برخی از افراد معمولا برنامه خود را تنظیم می‌کنند، اما افراد معتاد به کار، زمان بیشتری را در محل کار خود حتی وقتی‌که غیر ضروری و دلسردکننده است، سپری می‌کنند.
برای مثال ممکن است شما اینگونه فکر کنید: اگر از ورزش صبحگاهی خود صرف نظر کنم، کارم را ۳۰ دقیقه زودتر آغاز خواهم کرد.
به این فکر کنید که آیا فعالیت‌های دیگری را قربانی کار کردن کرده اید؟ مانند تفریحات، سرگرمی‌ها و مسئولیت‌های خاص.
صرف نظر کردن از وقت گذراندن با خانواده و دوستان و اختصاص دادن این زمان به کار کردن، بسیار آسیب‌زننده است. اگر می‌خواهید روابط خود را قربانی کنید، پرچم قرمزتان بالا خواهد رفت.
زمان کار کردنتان را در نظر بگیرید. شما ممکن است در تعطیلات، مرخصی و حتی زمانی که در تختخواب هستید، مشغول به کار کردن باشید. اگر زمان خالی خود را به کار کردن اختصاص می‌دهید، می‌تواند یک نشانه باشد. شما ممکن است در تعطیلات، دور شوید و بر سرِ کار کردنتان بحث داشته باشید یا از اینکه در اوقات فراغت خود کارنکرده‌اید احساس اهمال گری داشته باشید.
اگر موقع انجام کارهای دیگر، به دلیل اینکه از کار خود دور هستید دچار اضطراب می‌شوید، می‌تواند نشانه این باشد که شما اعتیاد به کار کردن دارید.
تأمل در عادات کاری خود
به بازخوردها گوش سپارید. ممکن است دوستان، خانواده و همکاران شما متوجه ساعات کاری طولانی شما شده و با شما صحبت کنند و احتمال دارد شما همچنان از صحبت‌های آنان خشمگین شده یا آن‌ها را نادیده انگارید. ممکن است از زیر بار این صحبت‌ها شانه خالی کرده یا حالت تدافعی بگیرید. اگر افراد متعددی در مورد عادات کاری شما تذکر می‌دهند، بهتر است که به آن‌ها گوش کرده و به بازخوردها روی باز نشان دهید.
برای مثال، مدیرتان ممکن است بگوید: “تو بسیار کار می کنی، افراد دیگری هم هنوز در گروه هستند. چرا کوتاه نمی‌آیی؟” اما هنوز شما نمی‌توانید درک کنید که چگونه عقب‌نشینی کنید و احتمالا این صحبت‌ها را کاملا نادیده می‌گیرید.
اگر همسر یا فرزندانتان در مورد بیش‌ازحد کار کردن شما اظهار ناخشنودی می‌کنند، آن را شدیدا جدی بگیرید.
اضافه‌کاری‌های خود را در نظر بگیرید. شما ممکن است در زمان‌های غیر ضروری، پروژه‌ها و تکالیف بیشتری را بر عهده بگیرید. احتمال دارد فکر کنید که کسی قادر به انجام آن نخواهد بود یا آن را انجام خواهد داد، بنابراین آن را می‌پذیرید. شاید شما باور دارید که فقط شما هستید که می‌توانید از عهده این پروژها و تکمیل کردن کارها برمی‌آیید، بنابراین حتی اگر غیر ضروری باشند انجامشان می‌دهید.
برای مثال، شما مذاکرات متعددی را بر عهده می‌گیرید، زیرا باور دارید که همکارانتان به‌اندازه شما قادر به فروش نیستند، بنابراین شما تمامی آن‌ها را انجام می‌دهید.
فکر کنید ببینید آیا تصمیمتان برای انجام دادن کار بیشتر براساس نیاز شما، خواست شما یا علاقه شماست. تنها زمانی کار اضافی انجام دهید که به آن نیاز داشته باشید.
توجه کنید آیا هنگام غذا خوردن مشغول کار هستید یا خیر؟. شخصی که اعتیاد به کار دارد، موقع غذا خوردن نیز کار می کند. ممکن است در محل کار در ساعت ناهار هم مشغول باشد یا اینکه بخشی از کار را به خانه آورده و زمان شام خوردن آن‌ها را انجام دهد. شما ممکن است انتظار داشته باشید که زمان غذا خوردن نیز کارکنید و یا اگر در این زمان کاری انجام ندهید احساس پریشانی و ملالت کنید.
شاید شما بر روی کار کردن هنگام غذا خوردن حسابی بازکرده‌اید و اغلب اوقات قرارهای ملاقات خود را زمان ناهار و شام کنسل می‌کنید.
ارزیابی اثرات منفی کار کردن
متوجه هرگونه تغییر در سلامتی خود باشید. افرادی که اعتیاد به کار دارند، در اثر کار کردن بیش‌ازحد سلامتی خود را به خطر می‌اندازند. اثرات منفی کار کردن بر روی سلامتی شما تاثیر خواهد گذاشت تا جایی که نیاز به درمان های پزشکی پیدا خواهید کرد. خصوصا اگر شغل پراسترسی دارید، کار کردن بیش‌ازحد موجب مشکلات قلبی، مشکلات جریان خون، بالا رفتن کلسترول، خواب بی‌کیفیت، پایین آمدن سطح انرژی و افسردگی می‌شود.
اگر به خاطر کار کردن طولانی مدت متوجه مشکلاتی در رابطه با سلامتی خود شده‌اید، این نشان می‌دهد که بیش‌ازحد کار می‌کنید.
علائم افسردگی شامل غمگین بودن، تحریک‌پذیر بودن، اختلال در تمرکز و یادآوری چیزها، سر زدن افکار منفی خودکشی و مرگ است.
نحوه برخورد بااحساساتتان را بررسی کنید. شما ممکن است برای کنار آمدن با احساس گناه، اضطراب، درماندگی و افسردگی، خود را مشغول به کارکنید. اگر برای کنار آمدن با احساسات خود بسیار کار می‌کنید و وقت زیادی را در محل کار خود می‌گذرانید، روش نادرستی را انتخاب کرده اید و این می‌تواند نشانه اعتیاد به کار کردن باشد.
آیا زمانی که دچار استرس می‌شوید یا به خاطر سایر مسائل زندگیتان تحت‌فشار قرار می‌گیرید، تمایل دارید که بیشتر کارکنید؟ یکی از راه‌های بررسی این موضوع این است که برای مدتی برنامه خود را شفاف‌سازی کنید و ببینید آیا اضطراب شما در مورد مسائل دیگر شدیدتر می‌شود یا خیر؟
برای روبرو شدن با احساسات خود، با یک درمانگر مشورت کنید، ورزش و مراقبه کنید یا شروع به نوشتن کنید.
مشکلات روابط خود را بررسی کنید. عادات کاری شما ممکن است اثراتی منفی بر روی روابط شما با دیگران داشته باشد مانند رابطه شما با همسر یا شریک زندگی، فرزندان، خانواده و دوستان. شاید شما قبلا در دورهمی های خانوادگی شرکت می‌کردید، اما اکنون به خاطر کارتان وقت کمی برای آن‌ها صرف می‌کنید. دوستان و خانواده تان احتمال دارد بگویند که به خاطر کارتان ندرتا شما را می‌بینند یا وقت می‌گذرانند. عادات کاریتان ممکن است در روابط تان تنش ایجاد کند.
شما ممکن است احساس کنید که روابط عاطفی تان قطع شده و از دایره روابط اعضای خانواده خود خارج شده‌اید.
یک شخص معتاد به کار، کار کردن را به فعالیت‌ها و دورهمی های خانوادگی ترجیح می‌دهد. شاید زمانی که می‌دانید خانواده تان دورهم جمع می‌شوند، برنامه‌ها و قرارهای ملاقات کاری تنظیم کنید.
به رویدادهای از دست رفته فکر کنید. اگر شما به خاطر کارتان، از شرکت در رویدادهای مهمی مانند کنسرت و رسیتال های فرزندانتان یا دورهمی های خانوادگی تان صرف نظر می‌کنید، می‌تواند نشان دهنده اعتیاد به کار باشد. دوستان و خانواده تان اینطور فرض خواهند کرد که شما در مهمانی‌ها شرکت نخواهید کرد و وقتی‌که حضور پیدا کنید غافلگیر خواهند شد.
شما احتمالا عادت خواهید کرد که دعوت‌ها را رد کرده و ناامیدی دیگران را در مورد غیبت تان نادیده بگیرید.
){kind=link}
بدون دیدگاه