گال

چگونه گال را درمان کنیم؟ ( با عکس )

گال چیست ؟

گال، نوعی بیماری پوستی است که توسط مایت های (کنه‌ها) کوچکی که در پوستتان زندگی می‌کنند، به وجود آمده و منجر به ایجاد بثورات قرمز پوستی فلس دار (پوسته‌پوسته) و خارش‌آور می‌شود. حتی تصور این عارضه می‌تواند چندش‌آور باشد، اما اگر مبتلابه این بیماری هستید، خجالت نکشید! هرکسی می‌تواند مبتلابه این عارضه شود بدون اینکه هیچ ارتباطی به بهداشت ضعیف داشته باشد.

مایت ها (کنه ها) : از خانواده عنکبوتیان و به دسته کنه ها تعلق دارند. اکثراً هشت پا دارند و در گرد و خاک منزل به مدت دو ماه و نیم زندگی ميکنند و روزانه تخم می گذارند .

حتما ویدیوی زیر را تماشا بفرمایید

خب حالا باید برسیم به اینکه ، آیا بیماری گال درمان قطعی و فوری دارد یا خیر ؟

چند وقتی هست که محصولی با تاثیر فوق العاده و گیاهی توسط متخصصان این حوزه تولید شده که فقط در ۳ الی ۵ روز میتونه به طور کلی گال رو از بین ببره و ریشه کن کنه . بسیار از دوستان با درمان های معمول ارائه شده در سایت ها و مراکز درمانی به نتیجه مطلوبی نرسیدن ، اما این محصول با تضمین واقعی و تاثیر فوق العاده میتونه شما رو برای همیشه از شر گال خلاص کنه !!!!

راههای ارتباطی جهت مشاوره رایگان و خرید ( پاسخگویی ۲۴ ساعته ) :

تماس : ۰۹۳۳۲۲۲۷۳۹۷

واتس اپ : ۰۹۳۳۲۲۲۷۳۹۷

تلگرام : ۰۹۳۳۲۲۲۷۳۹۷

اینستاگرام :

https://www.instagram.com/doctorsalam_org/

https://www.instagram.com/scabies_treatment/

حتما از مشاوره رایگان ۲۴ ساعتشون استفاده کنید ، چون در اینکار متخصص هستند و به کشورهای خارجی هم ارسال دارند 🙂

نظر یکی از مشتریان عزیز ( حتما گوش بدید )

راههای زیر ، روش های درمان گال نیست ، اما به دلیل اینکه تمامی سایت ها و افراد آنها را گذاشته اند به بررسی آنها میپردازیم !!!

آیا درمان‌های خانگی موثراند؟؟

این بیماری قابل‌درمان بوده و در عرض یک هفته پس از شروع درمان مناسب، اثری از آن بجای نخواهد ماند. پزشکان معمولاً با تجویز کرم بنزیل بنزوات، مایت ها را از بین برده و بثورات پوستی را درمان می‌کنند، اما ممکن است شما کنجکاو باشید که اطلاعاتی راجع به درمان‌های خانگی بدست آورید. این درمان‌ها، به‌اندازه کرم‌های تجویزشده توسط پزشک قابل‌اعتماد نیستند، اگرچه برخی از آن‌ها می‌توانند اثربخش باشند. قبل از اینکه این روش‌های درمانی را برای خود انجام دهید، به پزشک مراجعه کرده تا ابتلا شما به این بیماری را تأیید کند. پس‌ازآن، می‌توانید بیابید که آیا درمان‌های خانگی برای شما نتیجه‌بخش هستند یا خیر؟

درمان‌های موضعی گال

بدون شک، شما تمایل دارید که هرچه سریع‌تر از شر بیماری گال رهایی یافته و به زندگی عادی خود بازگردید. پزشکان، استفاده از کرم‌های تجویزشده حاوی بنزیل بنزوات را توصیه می‌کنند که بهترین راه برای از بین بردن این مایت ها، محسوب می‌شوند. اگرچه، مطالعات نشان داده‌اند که برخی از درمان‌های طبیعی نیز می‌توانند مؤثر باشند. پس از تائید ابتلا شما به بیماری گال، می‌توانید برخی از کرم‌های موضعی را امتحان کرده تا ببینید به درمان بیماری شما کمک می‌کنند یا خیر؟ در غیر این صورت، از کرم‌های تجویزی استفاده کنید.

از ژل آلوئه ورا، به‌عنوان یک درمان طبیعی مؤثر استفاده کنید. یک مطالعه کوچک نشان داده است که ژل آلوئه ورا احتمالاً می‌تواند مانند کرم‌های تجویزشده، در درمان بیماری گال مؤثر بوده و نویدبخش یک درمان جایگزین باشد. به‌طور روزانه، سعی کنید از ژل خالص و تمیز آلوئه ورا بر روی بثورات پوستی خود استعمال کرده و ببینید آیا انجام این کار برای شما مفید خواهد بود یا خیر.

این مطالعه، مدت‌زمان استفاده از ژل آلوئه ورا توسط بیماران را مشخص نکرده است. یک هفته زمان می‌برد تا روی کرم‌های موضعی گال، اثر کنند؛ بنابراین، شما بایستی حداقل همین مدت‌زمان را برای استفاده از ژل آلوئه ورا در نظر بگیرید.

بر روی بثورات پوستی خود، کرم روغن درخت چای بمالید. کرم‌هایی که حاوی ۵ تا ۶ درصد روغن درخت چای هستند، اثراتی در درمان موفقیت‌آمیز بیماری گال داشته‌اند. سعی کنید به مدت ۳۰ روز و روزانه یک‌بار از این کرم استفاده کرده تا ببینید آیا به درمان عفونت شما کمک می‌کند یا خیر.

در این مطالعات، از ژل‌ها یا کرم‌های حاوی روغن درخت چای استفاده شد نه اینکه فقط از روغن درخت چای در آن استفاده شده باشد . استفاده از روغن رقیق نشده موردمطالعه قرار نگرفته است.

از روغن گل میخک، برای از بین بردن مایت های عامل گال استفاده کنید. روغن گل میخک، حاوی ترکیبات شیمیایی است که در آزمون‌های آزمایشگاهی، موجب از بین رفتن مایت های ایجادکننده گال شده است. روغن گل میخک را به بثورات پوستی خود مالیده و به مدت ۲۴ ساعت به همان حالت رها کرده تا مایت های زنده را از بین ببرد.

از روغن نیم (روغن چریش) به‌عنوان یک درمان بالقوه استفاده کنید. روغن چریش یا همان نیم نیز، احتمالاً موجب از بین رفتن مایت های ایجادکننده گال طی ۲۴ ساعت، می‌شود. مطالعات نشان داده‌اند که غلظت ۲۰ میلی‌گرم در میلی‌لیتر این روغن اثربخش است. سعی کنید روغن را بر روی بثورات پوستی خود استعمال کرده و ۲۴ ساعت صبر کنید، سپس منتظر مشاهده نتایج آن باشید.

چریش یا نیم : بومی شبه قاره هند و میانمار است و در نواحی گرمسیری و نیمه‌گرمسیری می‌روید.

از استفاده از محلول‌های سفیدکننده بر روی پوستتان خودداری کنید. برخی از وب‌سایت‌ها ادعا دارند که محلول‌های سفیدکننده، مایت های به وجود آورنده گال را از بین برده و شمارا از شر آن‌ها خلاص می‌کنند. مشکل اینجاست که این محلول‌ها موجب تحریک و سوزش پوست شما می‌شوند. چنین روش درمانی توصیه نمی‌شود، بنابراین از محلول‌های سفیدکننده فقط در جهت نظافت (منزل) استفاده کنید.

برخی از وب‌سایت‌ها ادعا می‌کنند که سرکه نیز موجب از بین رفتن مایت های عامل گال می‌شود. سرکه به‌اندازه محلول‌های سفیدکننده خطرناک نیست، اما احتمالاً مؤثر نخواهد بود.

در صورت مؤثر نبودن درمان‌های خانگی، از پزشک خود بخواهید کرم مناسبی تجویز کند. رایج‌ترین روش درمان گال، کرم‌های تجویزشده توسط پزشک شماست که موجب از بین رفتن مایت ها و تخم‌های آن‌ها می‌شوند. معمولاً، شما باید این کرم‌ها را به‌کل بدن خود از گردن به پایین بمالید و بگذارید به مدت ۸ تا ۱۰ ساعت روی پوستتان بماند زیرا ممکن است مایت ها به اطراف بثورات اصلی نیز پراکنده‌ شده باشند. این کار معمولاً یک‌بار انجام می‌شود، اما ممکن است پزشکتان از شما بخواهد که مجدداً انجام دهید. برای درمان مؤثرتر، از دستورالعمل پزشکتان تبعیت کنید.

رایج‌ترین دارو، کرم پرمترین است. در صورت نتیجه‌بخش نبودن، پزشک ممکن است ایندان، کروتامیتون یا ایورمکتین را نیز امتحان کند.

اگر با افراد دیگری زندگی می‌کنید، پزشک ممکن است از آن‌ها بخواهد که همان دارو را نیز استفاده کنند، زیرا بیماری گال به‌راحتی سرایت می‌کند.

تسکین دادن علائم

حتی اگر روش درمانی شما منجر به از بین بردن موفقیت‌آمیز مایت های عامل گال شود، خارش رنج‌آور آن برای هفته‌ها به‌جای خواهد ماند. متأسفانه، بایستی صبر کنید که بثورات پوستی به‌خودی‌خود برطرف شده تا خارش آن‌ها به‌طور کامل متوقف گردد. خوشبختانه، شما می‌توانید خارش خود را به کمک برخی از درمان‌های خانگی ساده کنترل کرده تا زمانی که بثورات پوستی از بین بروند.

بر روی ناحیه خارش‌آور، کمپرس سرد بگذارید. این عمل موجب بی‌حس شدن پوست و تسکین خارش آن می‌شود. لیف حمام را با آب سرد خیس کرده و آن را بر روی بثورات پوستی قرار دهید تا علائم آن تسکین یابد. اگر بثورات روی یکی از اندام‌های شما باشد، به‌جای استفاده از کمپرس، می‌توانید آن را در آب‌خنک غوطه‌ور سازید.

در یک وان آب‌خنک حاوی جو دوسر، دراز بکشید. درصورتی‌که بخش زیادی از سطح بدنتان مبتلابه بثورات پوستی شده است، به‌کارگیری این روش، کمک‌کننده خواهد بود. به داخل وان آب‌خنک رفته و مقداری جو دوسر جهت تسکین پوست خود به آن بیفزایید.

آب گرم یا داغ می‌تواند پوست شمارا تحریک کرده و خارش آن را بدتر کند. به‌جای آن بهتر است از آب‌خنک استفاده کنید.

وان آب‌خنک به‌تنهایی و بدون استفاده از جو دوسر نیز می‌تواند مؤثر باشد.

از کرم‌های ضد خارش استفاده کرده تا زمانی که خارش پوستتان فروکش کند. کرم‌های آنتی‌هیستامین مانند لوسیون کالامین، می‌تواند تا زمان برطرف شدن کامل عفونت گال، خارش پوستتان را التیام بخشد. این کرم را طبق دستورالعمل شرکت سازنده، استعمال کنید.

برای کاهش خارش پوستتان، از آنتی‌هیستامین‌های خوراکی استفاده کنید. اگر کرم‌ها به‌اندازه کافی شمارا از شر خارش‌ها خلاص نمی‌کنند، پس ممکن است داروهای آنتی‌هیستامینی بهتر عمل کنند.

آنتی‌هیستامین‌های رایج عبارت‌اند از: بنادریل، زیرتک، کلاریتین و آلگرا.

آنتی‌هیستامین‌ها می‌توانند موجب خواب‌آلودگی شوند، بنابراین از رانندگی و کار کردن با ماشین‌آلات بعد از مصرف این داروها، خودداری کنید.

جلوگیری از عفونت مجدد

متأسفانه، بیماری گال مسری بوده و مایت ها می‌توانند به افراد دیگر منتقل شوند. نترسید! با انجام چند مرحله ساده می‌توانید خانه و لباس‌های خود را از مایت ها بزدایید. این مراحل ممکن است چند کار اضافی باشند، اما شما و دیگران مطمئن خواهید شد که مجدداً به عفونت مبتلا نمی‌شوید.

لباس‌ها و ملحفه‌های خود را در آب داغ بشویید. گال می‌تواند بر روی لباس‌ها و ملحفه شما به‌جامانده و پوست شمارا حتی پس از شروع درمان، مجدداً عفونی کند. روزی که شروع به درمان می‌کنید، تمام ملحفه‌های خود را جمع‌آوری کرده و با تنظیم شستشو با آب داغ ماشین لباسشویی، آن‌ها را بشویید. سپس آن‌ها را به داخل خشک‌کن منتقل کرده و آن را بر روی درجه داغ تنظیم کنید. حرارت بالا بایستی تمامی مایت ها را از بین ببرد.

خشک‌شویی نیز می‌تواند مؤثر باشد. فقط مطمئن باشید افرادی را که لباس‌های شمارا حمل می‌کنند از وجود بیماری‌تان مطلع سازید تا احتیاط کنند.

وسایلی که به مدت یک هفته آن‌ها را لمس نکرده‌اید به‌احتمال‌زیاد عفونی نیستند، زیرا مایت های عامل گال نمی‌توانند تا این مدت خارج از بدن کسی زندگی کنند.

تا زمانی که عفونتتان بهبود یابد، به همین شیوه لباس‌های خود را بشویید.

لباس‌های آلوده خود را از لباس‌های دیگران دورنگه دارید. بیماری گال مسری بوده و می‌تواند از طریق لباس‌ها و ملحفه‌ها به دیگران سرایت کند. اگر با افراد دیگر زندگی می‌کنید، برای جلوگیری از پخش شدن مایت ها، لباس‌های آلوده خود را حتی پس از شستشو، از لباس‌های دیگران جدا کنید.

وسایلی که قابل شستشو نیستند را به مدت یک هفته در کیسه‌های پلاستیکی، ببندید. مایت ها معمولاً اگر ۲ تا ۳ روز از بدن افراد جدا شوند، خواهند مرد. وسایلی را که شما به‌راحتی نمی‌توانید بشویید مانند: بالش‌های تختخواب یا کوسن‌های صندلی را داخل کیسه‌های پلاستیکی قرار داده و تا یک هفته آن‌ها را باز نکنید. این کار بایستی موجب از بین رفتن مایت های روی آن‌ها بشود.

اگر کیسه پلاستیکی ندارید، می‌توانید این وسایل را در محیط خارج از دسترس مانند گاراژ قرار دهید. مطمئن باشید که چند روز کسی به آن‌ها دست نزند. این کار برای وسایل بزرگ‌تری مانند صندلی‌ها و مبل‌ها مناسب‌تر است.

تمام فرش‌ها و مبلمان داخل منزل را جارو بکشید. مایت ها همچنین می‌توانند بر روی فرش‌ها، تختخواب‌ها، صندلی‌ها و سایر وسایل منزلتان پخش شوند. روزی که درمان خود را آغاز می‌کنید، تمام وسایل منزلتان را که ممکن است مایت ها رویشان وجود داشته باشند، جارو کنید.

همراه با ملحفه‌ها، تمام وسایلی که به مدت یک هفته آن‌ها را لمس نکرده‌اید، باید عاری از مایت باشد.

تا زمانی که درمان شوید، با کسی تماس فیزیکی نداشته باشید. این تماس‌ها شامل بغل کردن، کنار کسی نشستن و رابطه جنسی است. تا زمانی که بیماری‌تان کاملاً بهبود یابد، از برقراری چنین تماس‌هایی خودداری کنید.

همچنین، تختخواب خود را باکسی شریک نشوید. مایت ها از این طریق به‌راحتی سرایت می‌کنند.

به یاد داشته باشید که اگر کسی مبتلابه گال شود، احتمالاً ۲ تا ۴ هفته طول خواهد کشید تا علائم آن ظاهر شود.

نکات

۱ – بیماری گال، حتی اگر بهداشت را به‌خوبی رعایت کرده و هرروز استحمام کنید، به دیگران سرایت می‌کند، بنابراین این بیماری ارتباطی با کثیف بودن ندارد.

۲ – نگران مراقبت از حیوانات خانگی خود نباشید. گونه‌ای از مایت که موجب بیماری گال در انسان‌ها می‌شود، نمی‌تواند بر روی بدن حیوانات خانگی زنده بماند.

هشدار

۱ – نسبت به بیماری گال بی‌توجه نباشید. این بیماری می‌تواند به فرم تهاجمی‌تر تبدیل‌شده و موجب عفونت‌های پوستی گردد.